(εικόνα Διαδικτύου).
Αναμνηστική…. φωτογραφία από τον… ΤΡΩΙΚΟ Πόλεμο, με τους Αχαιούς και τους Τρώες να…. ποζάρουν, λίγο πριν από το τέλος του πολέμου, έχοντας στην μέση τον ΔΟΥΡΕΙΟ Ίππο. σκέτο…. έργο ΤΕΧΝΗΣ (για τις ανάγκες κάποιας παράστασης προφανώς).
.
Εντάξει εδώ (ας πούμε ΣΕ… ΠΡΩΤΗ Ελληνική ανάγνωση ότι) το παράκαναν.
.
ΕΝΝΟΩ ότι με βάση την “κολημμένη αντίληψη” περί….. ιερότητας (!) των “αρχαίων ημών”, θα το θεωρήσουμε “αβλεπί” ασέβεια στον αυθεντικό Ομηρικό Δούρειο ίππο. Και να οι κραυγές και να τα “μαγκοβρισίματα” στον καφενέ για τους ΞΕΝΟΥΣ που αγνοούν τις ….. ιερότητές μας.
.
Είναι όμως έτσι;;; Για να δούμε:
.
Για τους ΔΥΤΙΚΟΥΣ και την ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΗ μεν, πλην ΛΑΤΙΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ κουλτούρα τους (κάτι που ξεχνάμε και στο θέμα της γλώσσας…. δες και στην επόμενη παράγραφο) για τους Δυτικούς λοιπόν ο Δούρειος ίππος δεν είναι ΠΑΡΑ ένα “ΥΠΟΠΤΟ ΔΩΡΟ” (να μην τα λέμε, την γνωστή ΒΙΡΓΙΛ Ε Ι Α κουβέντα “TIMEO Danaos et DONA ferendes”= Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας).
.
Για παράδειγμα τον Ξένο δεν θα τον ενοχλήσει ο περίτεχνος ως “δώρο”… “trojan horse”, της εικόνας.
.
Ε Τ Σ Ι τα ΔΙΔΑΧΤΗΚΕ (!).
.
Το ξαναγράφω:
Για τον Άγγλο, Γάλλο, Γερμανό μαθητή ο Δούρειος ίππος είναι “ύποπτο δώρο”. ΔΩΡΟ και μόνο. Ο “ΝΟΣΤΟΣ” (λέξη χιλιοσήμαντος ΠΥΛΩΝΑΣ για τους Έλληνες), για τους Ξένους είναι απλά “return to Ithaca” (μια…. επιστροφή).
.
Ο ίδιος ο ΌΜΗΡΟΣ, για μας ΓΕΝΑΡΧΗΣ του Ελληνικού Πολιτισμού, για τους ΞΕΝΟΥΣ είναι ο….. Homer, παλιός…. συνάδελφος του Βιργίλιου και του Σέξπηρ.
.
ΠΟΣΟ σημαντικό θα ήταν για την ΠΑΙΔΕΙΑ του Ελληνόπουλου και πόσο ΕΤΟΙΜΟ και σωστά- ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ Προετοιμασμένο (!!!) θα ήταν το ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ, αν το εισάγαμε στις αλήθειες ΚΑΙ του κόσμου, όχι ΜΟΝΟ στις δικές μας….. “ιερότητες”. (έιχα γράψει παλιότερα για την ανάγκη της ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ).
.
ΙΕΡΟΣ είναι ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ για μας (!!!). Για τους ΞΕΝΟΥΣ είναι ένα ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΜΝΗΜΕΙΟ αισθητικής και Ελληνικής αρχιτεκτονικής…!
.
Ό,τι Ελληνικό, είναι….. “ιερό” για ΕΜΑΣ. Για τον ΞΕΝΟ είναι απλά “άξιο Θαυμασμού”.
.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ εμείς εξακολουθούμε να ΟΜΦΑΛΟΣΚΟΠΟΥΜΕ με “ιερότητες” και να ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ, ονομάζοντας ΑΚΟΜΗ και σήμερα τις Λατινόμορφες Ελληνογενείς λέξεις…. ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ: “να ρε, έξω μαθαίνουν…” και….. “ο ΖΟΛΩΤΑΣ μίλησε…. Ελληνικά….”.
.
Μπερδεμένο το Ελληνόπουλο, γιατί να νιώθει ενοχές γράφοντας “γκρικγκλις” όπως τα…. “Ελληνικά” του…. Ζολώτα;;;
.
Μήπως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε κάποια πράγματα;