(εικόνα Διαδικτύου)
.
Ο ρεαλιστικός έως σκληρός λόγος του Ελύτη, πιστεύω να μας “συνεφέρει”
από τους…… αστικούς μύθους: “Έξω…. μαθαίνουν….”
“Έξω…. μας αγαπάνε…. και μας θαυμάζουν”
“Έξω… ξυπνάνε και κοιμούνται με την… έγνοια μας…”
“Έξω…. διαβάζουν μόνο Ελληνική Ιστορία….”
.
Μπορεί να συμβαίνει και αυτό, ΟΧΙ όμως όπως εμείς το εννοούμε
και ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ.
.
Όταν εδώ στην Ελλάδα του ’50 μας ΑΠΟΧΑΥΝΩΝΑΝ με “Παιδεία” του τύπου:
.
“Ξεύρεις την χώραν που ανθεί
φαιδρά πορτοκαλέα
που κοκκινίζει η σταφυλή
και θάλλει η… ελαία;
.
Ω, δεν την αγνοεί κανείς
Είναι η γη η Ελληνίς (!)
.
Όταν επί 12 χρόνια (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) δεν λέγαμε να.. ξεκολλήσουμε
την “Παιδεία μας” από τους Ελληνοπερσικούς…. και το… λέλυκα…..για να δείχνουμε στους “ΞΕΝΟΥΣ” πόσο….. αρχαίοι είμαστε (λες και…. ΓΙΑ ΕΜΑΣ
σταματούσε εκεί η Ιστορία και η γλώσσα μας).
.
Οι Ξένοι άλλωστε δεν περιμένουν από εμάς, για να μάθουν για την…. Αρχαία Ελλάδα. Αυτήν, ναι ! την ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και την θαυμάζουν…! Τα…. “μετά” ΕΠΡΕΠΕ να είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ το δικό μας ζητούμενο.
.
Την ίδια περίπου εποχή ο ποιητής βίωνε και κατέγραφε μιαν άλλη
πραγματικότητα: ΤΗΝ….. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (!!!).
.
Ελύτης. “Πώς γεννήθηκε το Άξιον Εστί” (Διαδίκτυο).
.
(απόσπασμα)
.”… Και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που ένιωθα, μεγάλωσε φτάνοντας στο Παρίσι.
.
Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από το τέλος του πολέμου και τα πράγματα ήταν ακόμη μουδιασμένα.
.
Υπάλληλοι, σωφέρ, γκαρσόνια, με κοιτάζανε βλοσυρά και μου λέγανε:
.
Εμείς περάσαμε πόλεμο Κύριε!
.
Κι όταν καμμιά φορά τολμούσα (!) να ψιθυρίσω (!) ότι ήμουν Ελληνας κι ότι περάσαμε κι εμείς πόλεμο με κοιτάζανε παράξενα (!!!!):
.
α, κι εσείς έ; (!!!!!)
.
Καταλάβαινα ότι ήμασταν αγνοημένοι (!!!!) από παντού και τοποθετημένοι στην άκρη-άκρη (!!!) ενός χάρτη απίθανου (!!!).
.
Το σύμπλεγμα κατωτερότητας με κυρίευε πάλι….”
.
Υ.Γ Τα εντός παρένθεσης, παρότι χαλάνε την αυθεντική ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑ του λόγου
του ΕΛΥΤΗ, είναι δικά μου, γιά την τυχόν….. αμβλυμένη μνήμη του σημερινού
αναγνώστη.