ΕΙΚΟΝΑ διαδικτύου.
.
Η αρετή, οι αρετές και οι….. ενάρετοι.
.
Για την αρετή έχουν γραφεί πράματα και θάματα.
.
Αν ΟΜΩΣ αρχίσουμε τα εξ αντιγραφής κατεβατά… του τύπου……”ως λέγει ο Πλάτων….”
“ως λέγει ο Αριστοτέλης…..” “ως λέγει ο ιερός Αυγουστίνος……” κλπ
δεν θα βγάλουμε άκρη.
.
Εννοώ αυτοί καλά τα λένε. Εμεις δεν θα βγάλουμε άκρη.
Αρετή, λέει, είναι η…. σωφροσύνη (μάλιστα). Αρετή λέει είναι η… σύνεση (μάλιστα)
Αρετή λέει είναι η…. φρόνηση (καλώς)…. Αρετή λέει είναι η… μεσότης…..
.
Ωραία λόγια αλήθεια.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Υπάρχουν λίστες με….. 238 αρετές (!) και 298 πάθη (!) (τίτλος από ιστοσελίδα).
.
Αφήνοντας ωστόσο την γλώσσα της “ακαδημαϊκής συγγραφής” και των “προσωπικών γραφείων”, όπου τα ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ συμπεράσματα, το ένα μετά το άλλο μας βγάζουν σε…. “ανώγια και κατώγια”, ενίοτε και εκτός…. Ηλιακού Συστήματος,
.
ας περάσουμε (ΑΙΤΗΜΑ από εποχής ΟΜΗΡΟΥ ή έστω από εποχής ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ) στην ΓΗΙΝΗ, την ΕΝΕΡΓΗ, την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, την… ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ κοινωνικώς γλώσσα.
.
Εγώ ας πούμε είμαι ένα ήσυχο και….. καλό παιδί. Είμαι γι’ αυτό ΚΑΙ ενάρετος;
.
Ο καλός είναι και ενάρετος;
.
Το πράγμα φτιάχνει κάπως, όταν από τον ενικό (αρετή) περάσουμε στον πληθυντικό (αρετές).
Λέμε “αυτός έχει πολλές αρετές….” (…παντοίας αρετάς….). Ή “άλλες οι αρετές αυτού του ανθρώπου….”
.
Αλλά και πάλι:
Ο Κάλβος μιλάει ευθέως για αρετή. Ο Ρήγας όχι. Ο Σολωμός όχι.
Λένε “παρόμοια” αλλά με άλλες λέξεις.
.
Στον Όμηρο …. “ενάρετη” γυναίκα είναι η… “όμορφη” γυναίκα.
.
Κατά συνέπεια η Ομηρική ΕΛΕΝΗ ήταν πρότυπο….. “ενάρετης” γυναίκας.
.
Οι μνηστήρες διώχνουν…τυχερά και προξενιά (κοντεύουμε να μείνουμε… ανύπαντροι, παραπονιούνται), γιατί….. ευελπιστούν ότι
θα παντρευτούν την ΠΗΝΕΛΟΠΗ “είνεκα…. αρετής” (!) (= για τις χάρες της), όχι επειδή είναι “σώφρων, περίφρων, πινυτή, πεπνυμένη και…..χρυσοχέρα” (κατά το Ομηρικό λεξιλόγιο).
.
Σήμερα βέβαια τα ως άνω εντάσσονται στην….. λίστα των 238 αρετών.
.
Ηθικός, ενάρετος….. Λέξεις που παίζουν, σπουδαιότατες σίγουρα… αλλά τί;;
.
Ο προβληματισμός ωστόσο δεν λείπει.
Ο Μεσολογγίτης “Ελεύθερος Πολιορκημένος” είναι…. εξ ορισμού μακράν “ενάρετος”
(γενναίος, τλήμων- καρτερικός, φιλόπατρις κλπ)
.
Όταν όμως αυτός ο ίδιος θα φτάσει στα όριά του και στην “άρνηση” (“… έρμο ντουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω εγώ στα χέρια….”) παύει να είναι…. ενάρετος;
.
.
Αν πρέπει να απαντήσουμε… να απαντήσουμε.
ΑΡΚΕΙ να μην κολλάμε σε πραγματείες επιστημονικού ιδεαλισμού (“ως λέγει ο… τάδε”,
“ως… είπεν ο δείνα” κλπ). Η Ζωή τί…. λέει. Η Καθημερινότητα…..!
(“Σοκαριστήκαμε…. πώς ένας τέτοιος άνθρωπος, έφτασε στο… σημείο να κάνει….).
.
Έχουμε αυτήν την…. αρετή, για μια ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΗΙΝΗ και ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ;;;
.
Ίσως έτσι καταλάβουμε καλύτερα γιατί και ο Χριστός στάθηκε δίπλα στον
αναξιοπαθή και τον αμαρτωλό και όχι στους χορτάτους…. ενάρετους.