(Χρησιμοποιώντας την αθωότητα, αλλά και την πρωτογενή αλήθεια του ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΥ λόγου, καταθέτω και την δική μου άποψη).
.
“Η φωτογραφία στο Town Down”
Δεν προσποιούνται, δεν υποκαθιστούν.
“Ντύθηκαν” ΦΑΝΕΡΑ το πρόβλημα, ΟΧΙ τους πρόσφυγες.
Tο πρόσωπό τους, ΑΜΕΣΑ αναγνωρίσιμο
Έτσι ΕΠΡΕΠΕ.
.
Δεν λένε “Δείτε μας ΣΑΝ πρόσφυγες”
Είναι αρκετά πιο πέρα.
Στον χώρο της συνειδητής προοπτικής
των ανθρωπίνων.
Στον χώρο του ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ.
Κοιτάζοντας κατάματα τον θεατή τους, λένε
“Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Και σε μας”
.
Η φωτογραφία θαρραλέα, σοβαρή, ειλικρινής
.
Υ.Γ Μέχρι εδώ, καλά. Διασώζεται η ΑΛΗΘΕΙΑ της Α Ρ Χ Ι Κ Η Σ ιδέας.
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ είναι “αλλού” από ΔΩ και πέρα:
Η…. σούπα των…. αντιγραφών.
Η απληστία των Μ.Μ.Ε και ο….. συνωστισμός
εγχώριων “σελέμπριτις”, έξω από τα Φωτογραφικά στούντιο
των περιοδικών.
.
Υ.Γ Θα ήθελα να υπήρχε μια “ανάλογη” (!) φωτογραφία,
με την…. Κοτοπούλη, τον… Λογοθετίδη, την Παξινού,
τον Βεάκη, την Πολυδούρη, τον Παλαμά… “ντυμένους” την τραγωδία
του Αιγαίου το 1922.
.
Στην φωτογραφία ο Αντώνης Σαμαράκης ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ τον “δεσμώτη” του….. δικου του “Λάθους”.
.
Η Τέχνη ΕΙΝΑΙ έκφραση, μέρος της Ιστορίας.