Αντζελίνα Τζολί

Προσωπικά, βλέπω μια γυναίκα που εξακολουθεί να χαμογελάει.

Βλέπω ένα  ενδιαφέρον άτομο.

.

Βλέπω ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ  έναν άνθρωπο που στέκεται όρθιος, κοιτώντας κατάματα την μοίρα.

.

Να συμφιλιώνεται με την ΑΔΡΑΣΤΕΙΑ, τους φόβους και τις δεισιδαιμονίες μας, απέναντι στην  «εκδικητικότητα»  της  Φύσης.

.

Βλέπω μια “πλούσια και διάσημη” γυναίκα που έκανε την ματαιοδοξία της λάμψης, της αίγλης
και των λαμπερών…. κόκκινων χαλιών,

μέρος και συνείδηση της ματαιότητας και του πεπερασμένου των ανθρωπίνων.

Τόσο απλά. Με τόση φυσικότητα.

.

Ακολουθώντας  αδιαμαρτύρητα και χωρίς  ύβρη, τις επιταγές της πανίσχυρης, άτεγκτης μητέρας- ΦΥΣΗΣ:

Ανακοινώνοντας  η ίδια,  με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ μέτρο της αξιοπρέπειας,
τα σημάδια της  δύναμης αυτής της φύσης,

που η απλοχεριά  της  δίνει ομορφιά…..

Αλλά που  η  οικονομία της, μυστηριακή, αδιερεύνητη,  θεϊκή  θυμίζει τους αδήριτους νόμους της.

.

Η Αντζελίνα Τζολί, χαμογελαστή, εξακολουθεί να προσφέρει την αναγνωρισημότητά της   στην θεραπεία της κοινωνικής ανισότητας και τα αθώα και ανυποψίαστα ακόμη θύματα αυτής της  ανισότητας.

.