“…Γι’ αυτό μάταιες ελπίδες τέτοιες δεν καταδέχομαι, πως, τάχα, λέγοντας και γράφοντας κάτι, βοηθώ κι εγώ τον τόπο μου. Απλώς λέω και γράφω κάπου κάπου τον καημό μου….” Μανόλης Ανδρόνικος (σε επιφυλλίδα του, στο “ΒΗΜΑ”)
Ανθρώπινα και…. ηθικά παρεπόμενα, στην σκιά της μεγάλης αρχαιολογικής ανακάλυψης.
Φωτοτυπία από το βιβλίο «Ιστορία των Αρχαίων Χρόνων» Α΄ Λυκείου ( 1979). Το βιβλίο αποσύρεται την 10ετία του ’80 και (επαν)εισάγεται στο Αναλυτικό Πρόγραμμα ξανά το 1992.
Η μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη της… Βεργίνας (!!!), δίνεται ΜΟΝΟ με 2 (δύο) φωτογραφίες και την παραπάνω αναπαράσταση. Με τις σχετικές… λεζάντες τους.
Ενδεικτικά: στην ως άνω αναπαράσταση, βλέπουμε τον…. «τάφο» που… «βρέθηκε» (!) πρόσφατα στην Βεργίνα.
(η… αλήθεια: “…… Ο χειμώνας του 1976 μπαίνει. Και ο σοφός αρχαιολόγος σχεδιάζει (!!!) χωρίς να παραμελεί τις διδακτικές του υποχρέωσεις στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, την ανασκαφή του επόμενου χρόνου….” από το Διαδίκτυο)
(σημείωση: να προσθέσουμε ότι φαίνεται και το πάχος της «τούμπας», του χωμάτινου λοφίσκου δηλαδή, που κάλυπτε τον τάφο)
Διαβάζουμε ακόμη για….ένα βέλος που δείχνει το σημείο από όπου μπήκαν «οι…. αρχαιολόγοι» (!).
(η… αλήθεια: “….. Ο Μανόλης Ανδρόνικος βάζει το κεφάλι του από την τρύπα του “κλειδιού” (σημ. το άνοιγμα, όπου τοποθετήθηκε η τελευταία πέτρα- κλειδί του θόλου του τάφου) και σαρώνει με το βλέμμα του τον χώρο…..”),
Για να φτάσουμε στην επιφυλλίδα, στο «ΒΗΜΑ», όπου ο μεγάλος αρχαιολόγος θα γράψει: «Ποτέ μου δεν χρειάστηκε να διαβάσω βιβλίο με τόση θλίψη…»
Ο λόγος της προσωπικής του πικρίας, σε επιστολή μου, το 1993, που ακολουθεί:
Τον Νοέμβριο του 1993 έγραψα το παραπάνω σημείωμα που λίγες μέρες μετά, δημοσιεύτηκε στον τότε «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ» (6 Δεκεμβρίου 1993).
Μετά…. Είκοσιν έτη λοιπόν.
Κατά σύμπτωση ο Νοέμβριος είναι και ο μήνας που το 1977 ο Έλληνας αρχαιολόγος, με τους συνεργάτες του, γνωρίζει την δόξα στην ΒΕΡΓΙΝΑ….! Γνωρίζει τον… παγκόσμιο θαυμασμό και αναγνώριση.
Από την ειδησεογραφία εκείνων των ημερών:
«Πάνω από 2.000 (δύο χιλιάδες) (!) αρχαιολόγοι, από…. ολόκληρο τον κόσμο, χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι σαν μικρά παιδιά τον Έλληνα αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο…..»
Πού…. χειροκροτούν τον Μανόλη Ανδρόνικο; Στο…. Λονδίνο (!!!)…………………………………………………………………….
Το…. “ιστορικό” της επιστολής: (πώς λέμε, άχρηστες πληροφορίες). Έστω
Μέσα δεκαετίας του ’60. Στις παραδόσεις του ο Ανδρόνικος, αναφέρεται συχνά πυκνά στις ανασκαφές του στην, «άγνωστη» στον κόσμο, ακόμη τότε, Βεργίνα:
Το «γιατί», μέχρι σήμερα (Νοέμβρης 2013) που γράφω αυτό το σημείωμα, προσωπικά δεν το γνωρίζω.