Η Φωτογραφία βέβαια είναι από μετέπειτα δουλειές του συνθέτη και την συνεργασία του με τον Αντώνη ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ και την Βίκυ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ (ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ Α)
Προς το παρόν είμαστε στα 1969. Άλλες εποχές.
Μια ξεχωριστή ΣΥΝΑΥΛΙΑ, στο…νεόκτιστο (εγκαινιάστηκε μόλις 2-3 χρόνια πριν) ΠΑΛΑΙ Ντε ΣΠΟΡ (Αλεξάνδρειο Μέλαθρο) στην οποία αναφέρθηκε ο ίδιος ο Συνθέτης σε συνέντευξή του:
“Όταν, όμως, μετά έκανα επιτυχία, θυμάμαι το εξής περιστατικό: είχαμε συναυλία με τον Μπιθικώτση, στο Παλαί Ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο στάδιο, 6.000 κόσμος…..” (Διαδίκτυο)
.
Βέβαια στην συναυλία εκτός του Γρηγόρη ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ, συμμετείχαν η έφηβη τότε (Φωτογρ.) Δήμητρα ΓΑΛΑΝΗ και ο Σταμάτης ΚΟΚΟΤΑΣ, όπως άλλωστε γράφεται σε σχετικό ΡΕΠΟΡΤΑΖ:
(Φωτογρ. Διαδικτύου). Οι συντελεστές της συναυλίας σε “πραγματικό” (1969) χρόνο.
“Ήταν κάπου στα 1969, όταν ο Μπιθικώτσης και ο Σταμάτης Κόκοτας συμμετείχαν, μαζί με τη Γαλάνη, σε δυο συναυλίες του Δήμου Μούτση στο «Rex» της Αθήνας και στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης…”
.
Για την συναυλία δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω.
.
Μοναδικές στιγμές με τις μέχρι
το 1969 μεγάλες επιτυχίες του ΔΗΜΟΥ ΜΟΥΤΣΗ, να διευθύνονται από τον ίδιο τον ημιουργό, στο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ τους “ΑΚΟΥΣΜΑ”, σαν σε ΖΩΝΤΑΝΗ ηχογράφηση ΠΡΩΤΗΣ Εκτέλεσης.
Έτσι…δειγματοληπτικά:
“Μη μου χτυπάς τα μεσάνυκτα την Πόρτα” / “στου Προφητ’ Ηλία τα σοκάκια” (Στ. ΚΟΚΟΤΑΣ)
“είχαμε περηφάνεια” / “μ’ ένα παράπονο” (Γρ. ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ)
“Βράδιασε” (Δ. ΓΑΛΑΝΗ)
Το…απρόοπτο: Κι ενώ είχε ολοκληρωθεί το επίσημο πρόγραμμα μέσα σε ενθουσιώδη χειροκροτήματα,είχαν ήδη αποχωρήσει οι καλλιτέχνες, κάπου από την κερκίδα ακούστηκε επίμονα “Γρηγόρης-Γρηγόρης”.
Επιστρέφει ο Μπιθικώτσης, ερμηνεύει ένα τραγούδι εκτός προγράμματος. Δεν πρόλαβε να τελειώσει, παίρνει το μικρόφωνο ο Κόκοτας…!
Άρχισε έτσι ένας ιδιότυπος “μουσικός αγώνας” μεταξύ τους, με τελικό “ΝΙΚΗΤΗ” το ΚΟΙΝΟ του Παλαί ντε Σπορ, που ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΕ στο τέλος και τους δύο κορυφαίους καλλιτέχνες.
Πού… έγκειται η αξία του απρόοπτου: Δεν ξέρω πόσοι από τους θεατές του Αλεξάνδρειου είχαν την τύχη ΕΚΤΟΤΕ να παρακολουθήσουν τα δύο μεγάλα ονόματα (εγώ τουλάχιστον όχι) του Ελληνικού Τραγουδιού, σε κοινή τους συναυλία (και αν έγινε ποτέ παρόμοια συναυλία).
Όπως και νά’ χει, μια σπάνια “στιγμή” η συναυλία του Δήμου Μούτση και η επιπλέον “προσφορά” Μπιθικώτση-Κόκοτα…. “Στην… ΣΑΛΟΝΙΚΗ μια ΦΟΡΑ”.