Το ερώτημα δεν είναι τωρινό. Είναι όμως ΕΤΣΙ; Υπάρχει ΕΞΗΓΗΣΗ;
.
Προς το παρόν θα αναφέρω ορισμένες περιπτώσεις ίσων αποστάσεων,
μεταξύ Ελλήνων και Τρώων από τον Όμηρο, που οδηγούν σε αυτό.
.
Ο Όμηρος όντως ισομοιράζει μεταξύ
Αχαιών και Τρώων, την γενναιότητα, την πολεμική ανδρεία,
λ.χ Αχιλλέας- Έκτορας, αλλά και πρότυπα ζωής λ.χ Πηνελόπη- Ανδρομάχη
.
“δίνει” στους Τρώες κορυφαίες…. ατάκες λ.χ “αιέν αριστεύειν…” (Γλαύκος) /
“εις οιωνός άριστος…” ( Έκτορας).
.
Ανθρώπινες συγκινησιακές στιγμές και στις δύο πλευρές
λ.χ θρήνος Θέτιδας για τον Αχιλλέα / Θρήνος Εκάβης για τον Έκτορα
.
Ομαδοποιεί τους θεούς “ισότιμα” σε υποστηρικτές και εχθρούς των Ελλήνων
και των Τρώων κατά περίπτωση λ.χ Αθηνά υπέρ των Ελλήνων / Αφροδίτη
υπέρ των Τρώων
.
Η ευθύνη των Τρώων (αρπαγή Ελένης) και άρα το δίκαιο της εκστρατείας και του ΤΡΩΙΚΟΥ πολέμου, αμφισβητείται (υπονομεύεται) από
τον Αχιλλέα “Στο κάτω κάτω εμένα δεν μου έφταιξαν σε τίποτα οι Τρώες”.
.
Απέναντι στον σοφό Νέστορα, οι σοφοί γέροντες της Τροίας
.
Η Ιλιάδα αρχίζει με υβριστικές εκφράσεις οργής και εγωισμού
μεταξύ των Ελλήνων αρχηγών,
αλλά το “ΤΕΛΟΣ” του αριστουργήματος “χαρίζεται” στην απέριττη- λιτή ταφή,
με ένα επίγραμμα- ύμνο στον “αλογομάχο” Έκτορα.
.
Οι θεοί ισοπεδώνουν το πεδίο μάχης, εξαφανίζοντας τα σημάδια
του πιο διάσημου πολέμου, αφήνουν όμως στην ανθρώπινη μνήμη και
συμπάθεια το, έστω κατά προοικονομία, κατεστραμμένο Ίλιον,
το “ιερόν πτολίεθρον”
.
Πώς εξηγούνται όλα αυτά και άλλα πολλά;
Η απάντηση σε επόμενο σύντομο σημείωμα