“Κάπου, σε έναν τόπο μακρινό, στην άκρη της γης, σχεδόν άγνωστο, υπάρχει μια νησιωτική χώρα.
.
Ο λαός αυτής της χώρας είναι ο πιο ειρηνικός και ο πιο ευτυχισμένος του κόσμου.
.
Οι κάτοικοι ζουν σε δύο πόλεις, αρμονικά μεταξύ τους, διαθέτοντας άνετο προσωπικό χώρο ο καθένας με την οικογένειά του (λ.χ εικόνα Διαδικτύου)
.
Είναι έντιμοι και δίκαιοι στις συναλλαγές τους.
.
Γη της Επαγγελίας κυριολεκτικά η ΕΥΦΟΡΗ γη τους (ἀγαθὴ,εὔβοτος, εὔμηλος, οἰνοπληθὴς, πολύπυρος)
.
Άνθρωποι εργατικοί οι ίδιοι, την ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΝ και αυτή τους ανταμείβει πλουσιοπάροχα.
Δεν έχουν την ΑΓΩΝΙΑ της επιβίωσης. Δεν γνωρίζουν πείνα. Δεν τους μαραζώνουν μισητές αρρώστιες (νούσος στυγερή)
.
Παράγουν και καταναλώνουν τόσα, όσα τους χρειάζονται.
.
Και το τέλος τους είναι το ίδιο ειρηνικό κι ανώδυνο. Ο θάνατος τους βρίσκει σε βαθιά γεράματα
.
ΤΟΤΕ έρχονται ο Απόλλωνας και η Άρτεμη και τους ΧΑΡΙΖΟΥΝ έναν γρήγορο και ανεπαίσθητο θάνατο, τοξεύοντάς τους με τα αγανά=ανώδυνα βέλη τους (αγανοίς βελέεσιν).
.
Ποιο το “μυστικό” τους; Η παντελής απουσία ΑΓΧΟΥΣ, απληστίας ΚΕΡΔΟΥΣ, πλουτισμού (!).
.
ΑΛΛΑ…όπως συμβαίνει, και αυτό ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ κάποτε.
.
Από την στιγμή που έφθασαν στο ήσυχο, ειρηνικό νησί τους, άνθρωποι ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ (ἤλυθον ἄνδρεςτρῶκται).
.
Φέρνοντας μαζί τους την ΠΛΑΝΕΡΗ ΛΑΜΨΗ της περιττής αφθονίας, της υπερκατανάλωσης, του ΚΕΡΔΟΥΣ (μυρί᾽ ἄγοντες ἀθύρματα).
.
Φαντασία και ρεαλισμός.
.
Σημείωση: Λόγω των ημερών, ας μείνουμε σ΄ αυτά, ΧΩΡΙΣ… αποκωδικοποιήσεις, λάθος διδασκαλία Ομήρου και άλλα παρόμοια, για τα οποία έχω γράψει ήδη.
.
“ΕΠΙΜΥΘΙΟ”
.
Πριν 3.000 χρόνια, μια ΟΡΑΜΑΤΙΚΗ και ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ συγχρόνως Κοινωνία, από τον ΙΔΙΟΦΥΗ, σχεδόν ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ, Έλληνα ποιητή.
.
Γιατί ΜΟΝΟ ο ΟΜΗΡΟΣ (ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ Όμηρος) μπορεί και ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ την παιδική ΠΑΡΑΜΥΘΙΚΗ αφήγηση, με ένα άριστο ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ (ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ, στην προκειμένη περίπτωση).
.
(Πρωτότυποι στίχοι: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ραψ. ο 403- 414)