Οι αρχαιότητες υπάρχουν, για να ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ, να ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ και να ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. Προπάντων να… επικαιροποιούνται (!). Και βέβαια και σ’ αυτήν την περίπτωση η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ έχει λόγο, όπως κι ΟΤΑΝ δημιουργήθηκαν τα “ΜΝΗΜΕΙΑ”.
Γι’ αυτό ΑΝΑΣΚΑΠΤΟΝΤΑΙ, γι αυτό ΑΝΑΣΤΗΛΩΝΟΝΤΑΙ, Γι’ αυτό δημιουργείται ο περιβάλλων χώρος, γι’ αυτό ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΝΤΑΙ και ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, γι’ αυτό ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ στα ΜΟΥΣΕΙΑ….!
Ας απαλλαγούμε από την ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ.
ΕΑΝ δεν υπήρχαν τα λεγόμενα “ΡΩΜΑΙΚΑ αντίγραφα”, κορυφαία έργα Ελληνικής Τέχνης, θα ήταν οπτικώς άγνωστα.
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ τα ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ. Ο κόσμος τα ΘΑΥΜΑΖΕΙ. Η Ενημέρωση και ο εντυπωσιασμός (!) είναι μέρος του… συστήματος.
.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, στην Ελληνική ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ήταν το alter ego της ΤΕΧΝΗΣ.
Η “τεχνολογικά υπολογισμένη” κλίση (απόκλιση) των κιόνων του ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, προσφέρει δύο αποτελέσματα στον επισκέπτη του ναού:
1) Ένα άμεσο, την ορατή εικόνα και αίσθηση της ΑΣΦΑΛΟΥΣ στατικότητας του μοναδικού ναού
2) Ένα έμμεσο, την εν δυνάμει νοητή πυραμίδα στο ύψος των 1700 μέτρων.
Η αδιόρατη, με όρους ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑΣ, απογείωση αισθητικής και πίστης, σ’ αυτήν την σύνθεση του Γήινου και του Ουράνιου
.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, στην Ελληνική ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ήταν το alter ego της ΤΕΧΝΗΣ.
Ο ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΣ Φιλοτέχνησε τον “Κανόνα” (δορυφόρο), με διαβήτη και χαράκι, προκειμένου να δώσει την αισθητική και ρεαλιστική ανατομική αρμονία του ιδανικού ανθρώπινου σώματος
.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, στην Ελληνική ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ήταν το alter ego της ΤΕΧΝΗΣ.
Οι επισκέπτες θεατές της ΧΡΥΣΕΛΕΦΑΝΤΙΝΗΣ ΑΘΗΝΑΣ στον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ (εικόνα) θαύμαζαν το 13μετρο άγαλμα, από κάποια υπολογισμένη απόσταση, ώστε να μην διακρίνονται οι “ενώσεις” των τμημάτων του “περιαιρετού χρυσού”, αλλοιώνοντας την μεγαλοπρέπεια της ΕΝΙΑΙΑΣ μορφής.
.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, στην Ελληνική ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ήταν το alter ego της ΤΕΧΝΗΣ.
Γι’ αυτό καμαρώνουν ΕΞΙΣΟΥ (!) και ο ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ (ο… τεχνικός) του ΑΓΓΕΙΟΥ και ο (κυρίως καλλιτέχνης) ΖΩΓΡΑΦΟΣ του: Ο τάδε ΕΠΟΙΗΣΕΝ, ο τάδε ΕΓΡΑΨΕΝ (=ζωγράφισε).
.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, στην Ελληνική ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ήταν το alter ego της ΤΕΧΝΗΣ.
Ο ΌΜΗΡΟΣ αφιερώνει 2(δύο) σχεδόν στίχους στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, για να περιγράψει κάτι…ασήμαντο, θα λέγαμε σήμερα. Το κλείσιμο μιας πόρτας. Ας το δούμε αυτό λίγο αναλυτικότερα.
.
ΝΑΙ. ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ δύο στίχους από τον…ΠΟΛΥΤΙΜΟ χώρο της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ (!), για να περιγράψει με ακρίβεια, την ΤΕΧΝΙΚΗ και τον ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ (τεχνολογία), της πιο συνηθισμένης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ του ανθρώπου.
.
Διαβάζουμε στην Οδύσσεια .
“Ύστερα βγήκε (η ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ) από την κάμαρη, την πόρτα τράβηξε από την ασημένια της λαβή και κλείδωσε, σέρνοντας από το λουρί τον σύρτη”.
ΘΑ μπορούσε να είναι απλά “λογοτεχνικός” λ.χ “Βγήκε από το δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα…”. Αντ’ αυτού μιλάει για… κλειδαριές / λαβές / ιμάντες / σύρτες / υλικά κατασκευής κλπ.
(“βῆ ῥ᾽ ἴμεν ἐκ θαλάμοιο, θύρην δ᾽ ἐπέρυσσε κορώνῃ
ἀργυρέῃ, ἐπὶ δὲ κληῗδ᾽ ἐτάνυσσεν ἱμάντι” / ραψ. α, 441-442).
.
(Αφήνω τους εκατοντάδες εκατοντάδες στίχους για περιπτώσεις “κατασκευών”, που ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝ την πραγματική ΖΩΗ, ως μέρος της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ και της ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ των δύο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ του αριστουργημάτων).
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Καθόλου δύσκολο.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, στην Ελληνική ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ήταν το alter ego της ΤΕΧΝΗΣ.