.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ:
(περιορίζομαι σε αυτά που διάβασα στο διαδίκτυο, από όπου και η εικόνα. Τα μεταφέρω επακριβώς).
.
Ξέρετε τι λένε οι παιδίατροι σχετικά με το βάρος της σχολικής τσάντας; Πως δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το 10% του βάρους του παιδιού μας.
(Σημείωση: Μήπως και αυτό το βάρος είναι υπερβολικό;).
.
Μητέρα μαθήτριας Δημοτικού: Μια μέρα έβαλα την τσάντα της κόρης μου στη ζυγαριά. Έδειξε 8 κιλά! Απίστευτο!
.
Διαβάζουμε: Επτά (7) στους δέκα (10) μαθητές κινδυνεύουν από κάποιας
μορφής οσφυαλγία με την ενηλικίωσή τους.
Επίσης: Μια πολύ βαριά τσάντα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα όπως μυικές κακώσεις, πονοκέφαλο, πόνο στον αυχένα ή μούδιασμα στα χέρια.
.
Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι;
.
ΓΥΜΝΑΣΙΟ- ΛΥΚΕΙΟ:
.
Στο Γυμνάσιο και προπάντων στο Λύκειο οι τσάντες (όταν… υπάρχουν)
δεν είναι ιδιαίτερα βαριές. Η εξήγηση είναι απλή. Οι μαθητές…. “ξεχνάνε” τα βιβλία και τις εργασίες για…το σπίτι, στο σπίτι.
.
Είτε γιατί αρκετοί μαθητές έρχονται απλώς για… διαλογισμό στο πνευματικό περιβάλλον της σχολικής αίθουσας. (Ένα… επικυρωμένο χαρτί φοίτησης θέλουν).
.
ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ τώρα: Προτεινόμενες Λύσεις.
1) Σύγχρονος τρόπος σκέψης.
.
Αν μπορούν να δοθούν λύσεις ψηφιακού- ηλεκτρονικού τύπου… είναι έξω από το δικό μου γνωστικό πεδίο. Άρα μπορούν να αποφανθούν νεότεροι επί του θέματος. Δοκιμές νέων μορφών Εκπαίδευσης βιώσαμε πρόσφατα με αφορμή τον κορονοϊό.
.
2) Παραδοσιακός τρόπος σκέψης.
.
Εγώ μπορώ να σκεφτώ μόνο με βάση την κλασική εικόνα του Σχολείου.
Του σχολείου δηλαδή των έντυπων (χάρτινων) βιβλίων, των τετραδίων και την αυτοπρόσωπη παρουσία- συμμετοχή του μαθητή,
όπως το έζησα κι ο ίδιος ως μαθητής και ως εκπαιδευτικός από την 10ετία του ’70.
.
Άποψή μου από πολύ νωρίς ήταν τα “ενιαία” βιβλία των 100άδων
σελίδων, να διαιρούνται σε 2-3 μέρη (τεύχη, τόμους).
.
Εννοείται ότι πριν από όλα θα έπρεπε να προηγηθεί, σε μια εποχή κυριαρχίας της ΕΙΚΟΝΑΣ και της Πληροφόρησης, γενναία αναδιάρθρωση του Αναλυτικού Προγράμματος (= Διδακτέας Ύλης, Μεθόδων- Σκοπών διδασκαλίας κλπ.).