.
Η Τροία θα πέσει, αλλά ΕΚΤΟΣ Ιλιάδας.
Ο Αχιλλέας,ο βασικός Χαρακτήρας της Ιλιάδας, θα σκοτωθεί από τον Πάρη, ΕΚΤΟΣ Ιλιάδας.
Η Τροία απόρθητη ακόμη.
.
Οι περιπτώσεις που ανέφερα, είναι απλά ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ.
.Κατά συνέπεια η υπόθεση που ακολουθεί είναι εύλογη:
Αν για κάποιο λόγο δεν είχαν γραφτεί η ΟΔΥΣΣΕΙΑ και τα “Κύκλια Έπη”,τα τρία τέταρτα (3/4) της ΙΛΙΑΔΑΣ, με τα κατά ΠΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ μελλοντικά γεγονότα (πτώση Τροίας, Τύχη αρχηγών Τρώων και Αχαιών κλπ), θα ήταν υπό επιστημονική “αίρεση” και ατελείωτες φιλολογικές αντιπαραθέσεις.
.
Όπως και να το κάνουμε οι προοικονομίες, όσο και αν
υφολογικά παραπέμπουν σε μεγαλόπρεπη προφητεία (=λ.χ
“έσσεται ήμαρ….”= Θά ‘ρθει ΕΚΕΙΝΗ η μέρα…) δεν παύουν
να είναι… απροσδιόριστες, δηλαδή ΜΗ ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΕΣ ακόμη, προοπτικές(“ότε αν ποτε…”= Όταν… ΚΑΠΟΤΕ, μπορεί… ΚΑΠΟΤΕ να χαθεί η ιερή Τροία)
.
Στο πρωτότυπο το πλήρες: ἔσσεται ἦμαρ… ὅτ ἄν πότ ….ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ” (Ζ 447-449)
.
Κι αυτό ΕΠΕΙΔΗ:
Όσα γνωρίζουμε για τον ΤΡΩΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ από τα ΚΥΚΛΙΑ ΕΠΗ (Ιλίου Πέρσις / Κύπρια έπη / Μικρή Ιλιάδα κλπ) , για την ΙΛΙΑΔΑ είναι “ψιλά γράμματα” (ΜΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ Υλικό), ΕΦΟΣΟΝ το ίδιο το Έργο είτε τα “αγνοεί” είτε ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ (!)τα.. αξιοποιεί=ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΕΙ κατά το δοκούν.(δείτε στο youtube “Ποιοι επινόησαν το όνομα και την θυσία της Ιφιγένειας”).
.
Η ΙΛΙΑΔΑ είναι ένα αριστουργηματικό ΟΜΗΡΙΚΟ ΕΝΤΕΧΝΟ “ως εμοί δοκεί”, ενός ιδιοφυούς Έλληνα δημιουργού,
ο οποίος θέλησε να ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ έναν Πόλεμο, γνωστό από τον κυκεώνα των μύθων του, σε μία “ΚΑΘΑΡΗ”, “ΕΥΣΥΝΟΠΤΗ” δραματοποιημένη αφήγηση, με ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΥΣ πρωταγωνιστές-ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ, να ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ (!) με ΣΥΝΕΠΕΙΑ συμπεριφοράς και ιδεολογίας, από την αρχή μέχρι το τέλος, το ΣΧΕΔΙΟ και τα οράματα Ανθρωπισμού του Ποιητή, ΑΠΑΡΧΕΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ Πολιτισμού.
.
Από τα παραπάνω ΟΜΩΣ προκύπτει μια εύλογη ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί τότε εμείς ΘΕΩΡΟΥΜΕ ως “ΤΡΩΙΚΟ πόλεμο” τα όσα καταγράφονται στην ΙΛΙΑΔΑ;
.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ βρίσκεται σε μια έξυπνη “κίνηση” του ΟΜΗΡΟΥ:
Ο Όμηρος δηλαδή, ΕΥΦΥΕΣΤΑΤΑ (!!!), διατήρησε και ενάρμοσε στην Μυθοπλασία (!) της ΙΛΙΑΔΑΣ και της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ, ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ και Ονόματα Προσώπων, αλλά και χαρακτηριστικών πραγμάτων του ΜΥΘΟΥ.
.
Αυτά που ανακαλύπτει η αρχαιολογική σκαπάνη ή αναγνωρίζει η Φιλολογική Έρευνα. Εδώ χρειάζεται προσοχή ως προς τα συμπεράσματα (λ.χ αφού ανακαλύφθηκε το “αμφικύπελον δέπας”=δίγουβη κούπα του Νέστορα, ΆΡΑ….ΙΛΙΑΔΑ=Ιστορία του ΤΡΩΙΚΟΥ)
.
Γιατί μπορούμε να μιλάμε για την αδιαμφισβήτητη ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ (!) των Ομηρικών Έργων, με γεγονός ΑΝΑΦΟΡΑΣ (!!!) τον ΤΡΩΙΚΟ Πόλεμο, όχι όμως για ΙΣΤΟΡΙΑ(=ακριβή καταγραφή) του Τρωικού πολέμου.
.
Αντί συμπεράσματος, αλλά ΚΑΙ ως απόδειξη για την σχέση Τρωικού- Ιλιάδας:
Η Ιλιάδα, ως ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ έργο (ΤΕΧΝΗΣ) ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ, ενώ ο Τρωικός πόλεμος είναι(ακόμη) σε εξέλιξη.
.
Σαν να μας λέει ο Όμηρος:
“Θέλετε να γνωρίσετε τον ΤΡΩΙΚΟ Πόλεμο; Δείτε τον ΜΥΘΟ του (=ανώνυμη ιστόρησή του), αυτόν που και εγώ είχα υπόψη μου / Θέλετε μια ΕΠΩΝΥΜΗ ποιητική ΣΠΟΥΔΗ του Πολέμου και των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ, ακούστε ή.. διαβάστε την ΙΛΙΑΔΑ”.