.
Ταφικός περίβολος
Και μόνο η ύπαρξη περιβόλου σημαίνει ΟΜΑΔΑ (συγκρότημα) ΤΑΦΩΝ, δηλαδή την ύπαρξη και άλλων ξεχωριστών τάφων εντός του περιβόλου, όπως συμβαίνει λ.χ στους “ταφικούς περιβόλους” των ΜΥΚΗΝΩΝ..
Εκτός και αν ο τάφος που
αποκαλύφθηκε, είναι “τμημα”= εντυπωσιακή ΜΝΗΜΕΙΑΚΗ είσοδος,
ενός ΕΝΙΑΙΟΥ ΤΑΦΙΚΟΥ ΠΟΛΥΧΩΡΟΥ, με αποκλειστική 100%…
κυριότητα του χώρου από έναν και μόνο ένοικο.
.
—Το…. λάθος, υπό το βάρος ή εξαιτίας του “ονόματος” του πιθανού ενοίκου (σε πρώτη προτεραιότητα):
.
Ανατρέψαμε (τουλάχιστον σε επίπεδο παγκόσμιας προβολής και….
αυτόκλητων αρχαιολόγων) ΒΑΣΙΚΟΥΣ κανόνες μιας Αρχαιολογικής
Ανασκαφής,
που “ΛΕΝΕ” ότι ένα “εύρημα” αξιολογείται
πρωτίστως ως “ΚΑΘΑΥΤΟ ΕΥΡΗΜΑ” και “ΜΕΤΑ” πιθανολογείται
η “χρήση” του.
.
Και όχι το αντίστροφο, ό π
ο ι ο ς κι αν είναι ο ΕΝΟΙΚΟΣ ή οι ένοικοι, οι
οποίοι ενδεχομένως και να μην μπορέσουν να προσδιοριστούν
επακριβώς. Όπως σωστά ειπώθηκε “θα περάσουν χρόνια για την ταυτοποίηση του νεκρού” στην περίπτωση της Αμφίπολης.
.
Έτσι, ενδεικτικά να πούμε ότι ΑΚΟΜΗ αναζητείται η
“χρήση” των Μεγαλιθικών λ.χ μνημείων της Βρετανίας, αυτό
όμως δεν τα απαξιώνει ως σημαντικότατο εύρημα, με….
χιλιάδες επισκέπτες (για να μην αγνοούμε και την πρακτική
πλευρά).
.
—Ας δούμε λοιπόν απ’ αυτήν την σκοπιά, την περίπτωση του
“λόφου” (τύμβου) Καστά.
.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ένα ΛΑΜΠΡΟ
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΟΥΣ (και χλιδάτης) ταφικής ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ.
.
Στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ περίοδο…. λεφτά υπήρχαν. Και όχι μόνο. Αφέθηκαν στην άκρη “παραδοσιακές αξίες” (λιτότητες, μέτρα και δωρικότητες…)..
Μεγαλειώδης λοιπόν ταφική Αρχιτεκτονική, πάνω στα αισθητικά
αρχέτυπα και τους συμβολισμούς της Ελληνικής ΤΕΧΝΗΣ, σε
συνδυασμό με την “αίσθηση” της μνημειακής Αιγυπτιακής.
Μιλάμε για μοναδικές…. καταστάσεις.
.
Αντ’ αυτού εμείς ψάχναμε “ΟΝΟΜΑΤΑ” ενοίκων, για να αποτιμήσουμε το έργο.
.
— “ΛΟΦΟΣ” ή “ΤΥΜΒΟΣ” Καστά. Δυο κουβέντες…. για τις λέξεις.
.
Η λέξη “λόφος” εύλογα επικράτησε, αλλά είναι ακουσίως
“παραπλανητική”. Παραπέμπει, ως λέξη, σε φυσική
διαμόρφωση, στην γεωλογία, του εδάφους.
.
ΩΣΤΟΣΟ:
Κανείς δεν θα περιέβαλε, με τόσο
επιμελημένο και ακριβό, τύπου επίπονης ορθομαρμάρωσης,
τρόπο, στο σύνολό του έναν “φυσικό” λόφο.
.
“Λόφο” μάλιστα, όχι τυχαία βέβαια, απόλυτα σχεδόν “κυκλικό”, αν μας λέει κάτι (ΚΑΙ) αυτό.
.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε όχι λόφο, αλλά
μεγάλο ΤΕΧΝΗΤΟ ΤΥΜΒΟ (όπως ΗΔΗ επεσήμανε ο αρχαιολόγος, από τους πρώτους ανασκαφείς, πριν 50 χρόνια, Δημήτρης Λαζαρίδης), δηλαδή έναν ΤΕΧΝΗΤΟ πολυ-ΤΑΦΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΟ, με σώρευση χώματος για την προστασία των όποιων και όσων τάφων ή ταφικών χώρων υπάρχουν.
.
Αλλά και η κ. Περιστέρη πρόσφατα, σε σχετική εκδήλωση για την Αμφίπολη το 2018, λέει επιγραμματικά και ξεκάθαρα για το μνημειακό ταφικό συγκρότημα του Τύμβου Καστά.
“…..Ο λόφος της αρχαϊκής εποχής που ήταν νεκρόπολη, σιγά – σιγά μεταμορφώθηκε, έγινε τύμβος και στην κορυφή του τοποθετήθηκε το λιοντάρι για να δείχνει την δύναμη ενός μεγάλου βασιλιά”.
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Ο τόπος προφανώς έχει να δώσει ακόμη.
Μακάρι η Πολιτεία να συνεχίσει την ανασκαφή, ΑΞΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ βέβαια συγχρόνως τα ήδη ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ μέχρι τώρα ΕΥΡΗΜΑΤΑ.
.
Ειλικρινά, ως απλός πολίτης και μόνο, διερωτώμαι: Πού ΗΤΑΝ το πρόβλημα κοντά 5 (πέντε) ολόκληρα χρόνια, μπροστά σε ένα τέτοιο “εύρημα” παγκόσμιου θαυμασμού.