Όταν η θαυμαστή Ελληνική “μυθολογία” οδηγεί σε ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ σκέψεις.
.
Και ΜΑΛΙΣΤΑ με τόσο αριστοτεχνικά ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ τρόπο (!) (σε επόμενο σημείωμα)
.
Θέτιδα Αχιλλέας: Η πρώτη απόπειρα μετάλλαξης ή η αυταπάτη του “άτρωτου”.
.
(…πάντα θα μας διαφεύγουν εκείνα τα “σωματίδια” που διαφοροποιούν την
ανθρώπινη (εκπληκτική ίσως) “ΕΠΙΣΤΗΜΟΣΥΝΗ” από την “ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ”)
Ο Αχιλλέας…. άτρωτος (από το Αχίλλειο Κέρκυρας, όπως και η επόμενη εικόνα, με τον Αχιλλέα θνήσκοντα).
.
Τα “αθάνατα νερά της ΣΤύΓΑΣ” θα κάνουν την δουλειά τους. Η Θέτιδα πλησίασε
την απόλυτη επιτυχία. Έτσι νόμισε.
Πίστεψε ίσως για λίγο και η ίδια (σ)την αυταπάτη του “άτρωτου”.
Την δυνατότητα…. μετάλλαξης του γιου της σε…. Υπεράνθρωπο.
.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη.
Ο θάνατος του Αχιλλέα, δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει
ίσως ποτέ να ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ την Φύση και τις αυθεντικές διαδικασίες
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
.
Να βγεί δηλαδή έξω από τα όρια των ανθρωπίνων.
Θα υπάρχει πάντα η “αχίλλειος πτέρνα”.
.
Στην τελική τί είναι η “αχίλλειος πτέρνα”. Ο άγνωστος Χ. / η μυστηριώδης ειδοποιός διαφορά που θα ανατρέπει την ανθρώπινη ψευδαίσθηση της
Υπεροψίας, της Υπερδύναμης, του Υπερανθρώπου.
.
Ότι πάντα θα μας διαφεύγουν εκείνα τα “σωματίδια” που διαφοροποιούν την ανθρώπινη (εκπληκτική ίσως) “ΕΠΙΣΤΗΜΟΣΥΝΗ” από την “ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ”(!!!)
.
Ο Όμηρος θα χρειαστεί να γράψει δύο Αριστουργήματα, την ΙΛΙΑΔΑ και την ΟΔΥΣΣΕΙΑ, για να φτάσει στην πιο απλή αλήθεια:
.
Ότι ο άνθρωπος είναι θνητό Δημιούργημα, φθαρτός κρίκος μιας αέναης εξέλιξης και όχι ο αιώνιος ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ.
.
Υ.Γ Σε καμιά περίπτωση όμως ο Όμηρος, ούτε κατά διάνοια (δεν) γίνεται μοιρολάτρης και απαισιόδοξος.
.
Αντίθετα “ζητάει” από τον άνθρωπο να αποδεχτεί μεν τα όριά του, αλλά να επανεκτιμά τις αξίες και τα δώρα της Ζωής, με πρώτο το “άγιο φως του ήλιου” και να τα διεκδικεί μέχρι το τέλος.
.
“Όλα στο τέλος τα μπουχτίζουμε, τον ύπνο, το σεξ / και τον χορό τον όμορφο και το γλυκό τραγούδι /κι όμως ΑΥΤΑ είναι που γυρεύουμε να τα χαρούμε ΠΑΛΙ”.(Ιλιάδα, Ραψ. Ν 635…)
Διά στόματος και επιλογής Μενελάου κάποια από τα δώρα της Ζωής, τα οποία θυσιάζει ο “ακόρητος=ακόρεστος μάχης” (πολεμοχαρής) άνθρωπος.