Πρώτη αιτία μαζικών θανάτων στην Ομηρική ΙΛΙΑΔΑ φυσικά ο πόλεμος.
.
Κι εδώ αποδεικνύει ο καινοτόμος επαναστάτης Έλληνας Ποιητής, τις
πρωτοπόρες ιδέες στην Τεχνική και Αισθητική της Αφήγησης.
.
Ενώ δίνεται η εντύπωση “αμέτρητων” επώνυμων νεκρών, ο πραγματικος αριθμός τους κάθε άλλο παρά εντυπωσιακός είναι τελικά για έναν 10χρονο πόλεμο
.
Νεκροί Αχαιοί / Νεκροί Τρώες (Πηγή “Ομηρικό ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΟ” . Διαδίκτυο)
.
Επώνυμοι Τρώες που σκοτώθηκαν από τους Αχαιούς: 180 (εκατόν ογδόντα)
Επώνυμοι Αχαιοί που σκοτώθηκαν από τους Τρώες: 40 (σαράντα). Αν δεν έκανα λάθος στην πρόσθεση.
.
Είναι προφανώς επιλογές αφήγησης με λογοτεχνικά κριτήρια, τα οποία μόνο επώνυμοι θάνατοι “προσφέρουν” στον Ποιητή.
.
Πέρα όμως από τους αναμφισβήτητα ενδιαφέροντες αυτούς αριθμούς, διαβάζοντας κάποιος το ίδιο το κείμενο, διαπιστώνει ότι η αφήγηση κινείται ανάμεσα στην ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ και την ΙΣΤΟΡΙΑ.
.
Για ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, Πώς ο πόλεμος ξεκληρίζει, μάλλον αφανίζει, ανθρώπους
και περιουσίες. Το δράμα, η τραγωδία των αμάχων…!
.
Εννοείται ότι οι αριθμοί των νεκρών είναι πολλαπλάσιοι. Ο Ρεαλιστής Όμηρος δεν.. ξεχνά ότι γράφει τον ΙΛΙΑΔΙΚΟ πόλεμο (δηλαδή την Ιλιάδα) με φόντο τον… απόηχο πάντα ενός φονικού πολέμου, του ΤΡΩΙΚΟΥ πόλεμου.
.
Έτσι ο ίδιος ο Ποιητής δεν μένει στους… Λογοτεχνικούς (δραματοποιημένους) ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ θανάτους, αλλά μιλάει και για απροσδιόριστο αριθμό νεκρών, ακόμη κι από το ξεκίνημα της Ιλιάδας.
“Ολέκοντο δὲ… λαοί” (Χάνονταν αμέτρητα πλήθη ανθρώπων)
.
Η μήνις- η οργή του Αχιλλέα, έστειλε πολλούς γενναίους στον Άδη.
“Πολλάς δ’ ιφθίμους ψυχάς Άιδι προΐαψεν….”( πρώτοι στίχοι Ραψ. Α).
.
Ο Σκάμανδρος (άλλο παράδειγμα) αγανακτεί από τα…αναρίθμητα πτώματα που σώρευε ο Αχιλλέας στα νερά του και τα οποία έγιναν κόκκινα από το αίμα “ἐρυθραίνετο δ᾽ αἵματι ὕδωρ”.
.
Και βέβαια απόδειξη μαζικών θανάτων οι ΠΟΛΥ-ΗΜΕΡΕΣ ανακωχές μεταξύ των αντιπάλων, για την αναίρεση- ταφή των νεκρών τους, ακόμη και σε ομαδικούς τάφους.
.
Τί ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ αυτά:
Ο ανθρωπιστής ποιητής αφήνει τους “ηρωικούς” ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ (ποιητικά αξιοποιήσιμους) θανάτους και στέκεται με σεβασμό (τους χαρακτηρίζει “ιφθίμους”=γενναίους) στους ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ νεκρούς και εν γένει τα τραγικά θύματα ενός πολέμου.
.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ στις ΑΠΑΡΧΕΣ της, στην βάση της, στις ΑΛΗΘΕΙΕΣ της (!!!), από έναν ΠΟΙΗΤΗ.
.
“Υποδείξεις” του ανθρωπιστή Έλληνα Ποιητή που ευτυχώς θα “ακουστούν” από τις μελλοντικές γενιές.
.
Είναι οι συγκλονιστικοί “ΑΦΑΝΕΙΣ” του… ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ. Και όχι μόνο οι πρώτοι νεκροί του τότε μεγάλου εμφυλίου. Θα μπορούσαν να είναι οι 3.000 χιλιάδες νέοι Αθηναίοι, που “πλήρωσαν” την ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ της “Αθηναϊκής Δημοκρατίας” στα κάτεργα της Σικελίας.
.
Και εντέλει τα εκατομμύρια των “ΑΓΝΩΣΤΩΝ” νεκρών των σημερινών ΚΕΝΟΤΑΦΙΩΝ.
.
“Των αγνώστων ιφθίμων νεκρών” θα έγραφε μάλλον ο Ποιητής
Ο Όμηρος, όταν διαβάζεται σωστά.
.