“Στεγνώσαμε εσωτερικώς” όπως είπε και ο Διονύσης, με τους Τροϊκανούς και τα Κουαρτέτα και την… ελάφρυνση του….. Χρέους;;; Μάλλον της…. τσέπης.
.
Στον δρόμο για τα Χριστούγεννα, ας… αλαφρύνουμε λίγο το κλίμα των ημερών. Τα “παλιά ντεφτέρια” ή “περασμένα μεγαλεία” (…προτείνεται) είναι ένας δοκιμασμένος τρόπος. Επί τη ευκαιρία δίνουμε και το “κατιτίς” μας στην νοσταλγική διάθεση. Όση έχει απομείνει.
.
“ΑΝ…. ήμουν πλούσιος” ΠΑΝΤΑ επίκαιρο.
.
Επιστροφή στις μνήμες:
.
Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ λαϊκότητα του κατάμεστου Αλεξάνδρειου, ένα με την κοσμική επισημότητα και την… υψηλή ραπτική.
.
Η φτώχεια τότε είχε την “πολυτέλεια” της ΕΛΠΙΔΑΣ και περιέργως άφηνε χώρο στην φαντασία….! ΔΕΝ μας…. στέγνωνε….!
.
Και το φθινόπωρο ΗΤΑΝ κάποτε….. Θεσσαλονίκη….!
.
26η και 28η Οκτωβρίου, η διεθνής Έκθεση,
το Φεστιβάλ τραγουδιού στο Αλεξάνδρειο, το Φεστιβάλ κινηματογράφου…..
.
Και φυσικά ….. “κάθε….. που….. ανεβαίνω στην Θεσσαλονίκη…..” η ρετσέτα, το στερεότυπο της Αθηναϊκής “πρωτευουσιάνικης”…… συγκατάβασης στην συμπρωτεύουσα! (με την καλή έννοια όλα αυτά).
.
Τέλος πάντων. Άλλο το θέμα σήμερα:
.
Φεστιβάλ Θεσ/νίκης: Γιατί κάποια τραγούδια άντεξαν στην ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ… μνήμη. Περίπου σαν “σήμα κατατεθέν” του θεσμού.
.
Είναι ψυχολογικώς εξηγήσιμο; Γιατί “αυτά” τα τραγούδια και όχι κάποια άλλα,
από τον ΙΔΙΟ ΘΕΣΜΟ και στον ΊΔΙΟ χώρο.
.
Το τεστ είναι απλό: Με το άκουσμα “Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης”
ποια τραγούδια μας έρχονται στο νου….. αμέσως.
.
λ.χ “Αν ήμουν πλούσιος”;
“καλωσόρισες έρωτα”
“Χωρίς δεκάρα, πώς θα παντρευτούμε Μανωλιό μου”
“Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τί κρύβει ο θεός για μας”
” ήταν η πι’ όμορφη στιγμή”
“αλοίμονο σ’ αυτούς που δεν αγάπησαν”
και άλλα πολλά …..!
.
Ήταν ο στίχος, ήταν η μελωδία, ήταν ο καλλιτέχνης, ήταν η στιγμή,
κάποιο θορυβώδες χαρακτηριστικό που συνδέθηκε με το τραγούδι,
ήταν ο… ανάδρομος Ερμής……ήταν ο τίτλος….
.
Ωστόσο πέρασαν στην…. συλλογική μνήμη.
.
Απλά τραγουδια, που ξυπνάνε μνήμες και εποχές, ακριβώς γιατί πρωτοακούστηκαν εκεί, στο…. Παλαί ντε Σπορ, στο Μέλαθρο του Αλεξάνδρου…..!
.
Υ.Γ Όχι σαν τα σημερινά ανεξήγητα των ΠΟΛΥΩΝΥΜΩΝ τηλεοπτικών διαγωνισμών. Επί έξι ολόκληρους μήνες βλέπουμε το “πρώτο” όνομα και λίγο καιρό μετά δεν θυμόμαστε ούτε όνομα ούτε πρόσωπο….!
.