1) “Τον έπιασε στα πράσα” (έχω βρει μια πειστική μεν, αλλά… μερική ερμηνεία)
Ας επιχειρήσουμε μια πληρέστερη προσέγγιση.
Το “πράσο” είναι αυτούσια Ομηρική λέξη.
“πρασίη” ή “πρασιά”, πάντα στον Όμηρο, είναι ο λαχανόκηπος (ο μπαξές)
πρασοφόρος στο μεγαλύτερο μέρος του.
Μαζί με τα κοτέτσια (τα… ορνιθοφυλάκια), οι λαχανόκηποι ήταν οι πιο
δημοφιλείς στόχοι των μικροκλεφτών της εποχής (κλεφτοκοτάδων).
Έτσι η φράση “πιάνω κάποιον στα πράσα (πρασιά)”, τουλάχιστον στην αρχική-γενική της εννοιολογία, σήμαινε “είναι κλέφτης”.
Δείτε και το ειρωνικό καθαρευουσιάνικο “συνελήφθη κλέπτων… οπώρας”.
Αυτό προέκυψε εξ αντανακλάσεως.
Και να πως:
Οι… χαβιαρόβιοι της υψηλής κοινωνίας δεν θα μπορούσαν ποτέ να εκφρασθούν….
… χυδαϊστί (λαϊκά): πιάστηκε…. πράσα κλπ. Ά πα πα! Τέτοιες… λέξεις…!
Ωστόσο η παραστατικότητα της λαϊκής έκφρασης “πιάστηκε στα πράσα” τους γοήτευε.
Έτσι επινόησαν και υιοθέτησαν την δική τους ντιντίδικη ισόρροπη έκφραση:
(Ο λάτρης της λαϊκής γλώσσας, Εθνικός μας Ποιητής, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
θα την έλεγε… βρυκολακίστικη)
“συνελήφθη κλέπτων… οπώρας”
(κατά το γνωστό παράλληλο, ή μάλλον κατά το γνωστό ενδεικτικό μιας ολόκληρης
Τ Α Ξ Ι Κ Η Σ νοoτροπίας:
Δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι. Τί ψωμί, τί παντεσπάνι).
2) Άλλη φράση:
” ρίχ’ του στ΄ αυτιά” / “Σας ρίξαμε στ’ αυτιά”.
Σκληρή έκφραση.
(σας ταπεινώσαμε ΕΤΣΙ, σαν…. σκυλιά).
Ομηρικής… κατασκευής και προελεύσως και αυτή η έκφραση.
Το ιστορικό ( ΙΛΙΑΔΑ Φ 490….):
Η Ήρα δέρνει γελώντας (μειδιόωσα) την θεά του… κυνηγιού(!!!) Αρτέμιδα,
χτυπώντας μάλιστα με μια…. δική της σαΐτα (οϊστόν)
στ’ αυτιά (παρ’ ούατα), ενώ την… αποκαλεί “κύον” ή “κυνάμυια”(σκύλα ή σκυλόμυγα)
(Της συμπεριφέρεται με τρόπο απαράδεκτο, όπως το ίδιο απαράδεκτα θα συμπεριφερόταν
ανάλογα σε ένα σκυλί).
Η Αρτέμιδα, αυτή η αγέρωχη… σαϊτορίχτρα, βέβαια ντρέπεται ιδιαίτερα (εντροπαλιζομένην),
που εξευτελίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο. (με τα ίδια της όπλα).
Υ.Γ Συνέβαιναν αυτά τότε μεταξύ θεών.
Λίγο πριν η Αθηνά τσάκισε με πέτρα
το σβέρκο του ΆΡΗ και έριξε ένα… ντιρέκτ (δεξιτερή χειρί)
στην ερωμένη του ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
(δες και “παιδιαρίσματα θεών” στο chrisblog.gr).