Όταν ο ίδιος ο Ποιητής αποκαλύπτεται (;;;)….. κρυπτόμενος:
“….Με λόγια, με φυσιογνωμία και με τρόπους
μια εξάιρετη θα κάμω πανοπλία…….
Θα θέλουν να με βλάψουν. Αλλά δεν θα ξέρει
κανείς….πού κείνται οι πληγές μου,
τα τρωτά μου μέρη, κάτω από τα ψεύδη
που θα με σκεπάζουν…..). (ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ)
Μια διαφορετική προσέγγιση. Δηλαδή ΕΞΩ από την αναζήτηση…. «Χριστιανικών» ποιημάτων του Καβάφη.
Το θέμα μου ΑΛΛΩΣΤΕ δεν είναι «πόσο… πίστευε στον Χριστιανισμό ο Καβάφης».
Κάτι που έχουν ήδη πραγματευτεί σημαντικοί μελετητές του έργου του. Ενδεικτικά: Γ.Π. Σαββίδης, «Ήταν χριστιανός ο Kαβάφης;» (1973), στο Διαδίκτυο.
Στο ερώτημα, αρχετυπικό έτσι κι αλλιώς, «τι είναι ο Θεός, τί μη Θεός και τί το ανάμεσό τους» (Σεφέρης), ο Καβάφης αποφεύγει την ανούσια θεωρητικολογία.
Ποιητική «ιστορικότητα» και «βιωματικός συγχρονισμός» (= μέθεξη)
Ως εάν ο Καβάφης να “συνομιλεί” σε… πραγματικό χρόνο, με τον εκάστοτε οποτεδήποτε αναγνώστη του.
(Για τις μορφές της….. Καβαφικής μέθεξης, σε επόμενο σημείωμα)
«….Θα ήν” η ώρα οι θεοί να εργασθούνε.
Έρχονται πάντοτ” οι θεοί. Θα καταιβούνε
τους δε βίαια, ξαφνικά θα τους σηκώσουν
από την μέση.και σαν φέρουνε μ ι ά τ ά ξ ι
θ” α π ο σ υ ρ θ ο ύ ν.Κ’ έπειτ” αυτός τούτο θα πράξη,
τούτο εκείνος. και με τον καιρόν οι άλλοι
τα ιδικά των.Και θ” α ρ χ ί σ ο υ μ ε πάλι».
Αυτή η… μηχανιστική αντίληψη περί θεού (στην ουσία, η… ουσία
της ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ αντίληψης) περί
ε π α ν α λ α μ β α ν ό μ ε ν η ς…. διαρκούς επεμβατικής
ΤΑΞΗΣ,
φαίνεται ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΕΣΕΙ στον Αλεξανδρινό Ποιητή.
(δηλαδή να υποθέσουμε μια έμμεση… απόρριψή της; Κομμάτι τολμηρή υπόθεση για τον ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΡΗ Ποιητή).
«ΣΥΜΕΩΝ»
«…τί Λιβάνιος ! και τί βιβλία !
(Για το άν και πόσο ειρωνικός είναι πιθανόν ο Καβάφης εδώ, δες παρακάτω σημειώσεις)
δ υ ν α τ ό τ η τ α του απίθανου, ( σύμφωνα με το Αριστοτελικό
χιαστί: Πιθανό- Αδύνατο, Δυνατό- Απίθανο).
Τα ρήματα «σκέψου», «φαντάσου» και όχι μόνο, είναι ενδεικτικά.
χρόνια…. φαντάσου το… ανέβηκεν ο Συμεών στον στύλο
κ” έ κ τ ο τ ε μένει αυτού ε μ π ρ ό ς εις τον Θεό….»
Προχωράει έτσι ακόμη περισσότερο:
Ο Καβάφης παρότι «μη όντας Χριστιανός» και αδιαμφισβήτητα Ελληνολάτρης,
θα… «θ υ σ ι ά σ ε ι» ένα από τα πλέον «δυνατά» του ποιήματα, για να ε γ κ ι β ω τ ί σ ε ι κηρύγματα ανθρωπισμού, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης. Αλλά και κηρύγματα αγάπης και συγχώρεσης
που ΚΑΤΙ…. θυμίζουν. Κάπου ΑΛΛΟΥ αποβλέπουν.
«ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ»
η πιο καλά κρυμμένη….. “σκεπασμένη” Καβαφική Ειρωνεία
ή μήπως μια μικρή «επί του…. Όρους ομιλία» του Καβάφη (!!!).
Το απόλυτο της
επεμβατικής… πολιτικής των Θεών, που ως φαίνεται…. ενοχλούσε και τους ίδιους τους
Αρχαίους… Ημών.
Χρήστος Αλεξάνδρου
και σαν τον βασιλέα κυρ Μανουήλ τελειώνουν
ντυμένοι μες την πίστη των σεμνότατα.
Δεν είν’έξις, αλλ’ ένστικτον.
Ότε διά παντός κλεισθή το βλέμμα εις την πλάσιν
με των θυμιαμάτων της τες ευωδίες,
με τες λειτουργικές φωνές και συμφωνίες,
τες μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες
και κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό –
Και… άλλα πολλά αποσπάσματα, που μπορεί κανείς να δει στο άρθρο,
καθώς και ενδιαφέρουσες βιβλιογραφικές παραπομπές.
Εν κατακλείδι, επανερχόμαστε στο αρχικό μας ερώτημα:
Πόσο εύκολο είναι να αποφανθεί κάποιος για την “θρησκευτικότητα” του μεγάλου Αλεξανδρινού;