.
Πρόκειται για το ΤΟΞΟ του ΗΡΑΚΛΗ. Κάτοχος του τόξου ο Φιλοκτήτης. Του το χάρισε ο ίδιος ο Ηρακλής λίγο πριν πεθάνει,από ευγνωμοσύνη,επειδή ο περίφημος Θεσσαλός τοξότης ήταν ο μόνος που δέχτηκε να τον…κάψει (=να ανάψει την πυρά), απαλλάσσοντάς τον από τους φρικτούς πόνους του δηλητηριασμένου χιτώνα-εκδίκηση της Δηιάνειρας.
.
Το γράφω έτσι, ώστε να φανεί όχι μόνο η μοναδικότητα της συγκεκριμένης “ευγνωμοσύνης”, αλλά και ο κάπως δυσοίωνος τρόπος που το ΤΟΞΟ βρέθηκε στα χέρια του ήρωα, αν αυτό σημαίνει κάτι για την συνέχεια.
.
Το όπλο αυτό θα ορίσει την μοίρα του Φιλοκτήτη και κατά μία εκδοχή και την μοίρα του Πάρη. Εμμέσως, κατά τους χρησμούς, και την τύχη του ΤΡΩΙΚΟΥ Πολέμου.
.
ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΙΑ το ΙΣΤΟΡΙΚΟ:
Καθ΄οδόν προς την Τροία, επικεφαλής 7 πλοίων, ο Φιλοκτήτης, θα ΠΛΗΓΩΘΕΙ, είτε από κάποιο από τα δηλητηριασμένα, με το αίμα της ΛΕΡΝΑΙΑΣ ΎΔΡΑΣ, βέλη του τόξου είτε από δάγκωμα φιδιού. Σε κάθε περίπτωση, η Πληγή αγιάτρευτη, θα κακοφορμίσει.
.
Όλο αυτό θα κοστίσει στον Φιλοκτήτη μια οδυνηρή 9χρονη μοναχική ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ στην ΛΗΜΝΟ, όπου τον ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ οι Αχαιοί (“φρικτά βασανισμένον” όπως γράφει ο Όμηρος στην Ιλιάδα),
εξαιτίας των κραυγών πόνου και της δυσοσμίας από την πληγή. Ευτυχώς του άφησαν και το τόξο. Εξαιτίας του ΤΟΞΟΥ, οι Αχαιοί θα θυμηθούν τον Φιλοκτήτη. Σύμφωνα με τους χρησμούς η Τροία δεν θα έπεφτε ΧΩΡΙΣ το ΤΟΞΟ του Ηρακλή. Αρχικό σχέδιο (βλέπε Οδυσσέας) ήταν να του το ΚΛΕΨΟΥΝ.(ΕΙΚΟΝΑ). Τελικά δεν έγινε έτσι.
Τον 10ο χρόνο, προς το τέλος του Πολέμου δηλαδή, θα θεραπευτεί και με το συγκεκριμένο τόξο θα σκοτώσει τον Πάρη (=Από τους τελευταίους ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ νεκρούς, ΠΡΙΝ την- Εξωομηρική- ΑΛΩΣΗ της ΤΡΟΙΑΣ).
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το “προφητικό” Μήνυμα της ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ του ΣΟΦΟΚΛΗ “ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ”
.
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ, η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ, η συνεπόμενη ανθρώπινη ΜΟΝΑΞΙΑ και ο ευτελισμόςείναι από τους βασικούς άξονες της ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ “ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ” του ΣΟΦΟΚΛΗ. Παρουσιάστηκε λίγο πριν το τέλος του ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ Πολέμου, του Μεγάλου Εμφύλιου Πολέμου της Ελληνικής Αρχαιότητας, που σήμαινε και το “τέλος” της ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ Δημοκρατίας (!).
.
Οι Αθηναίοι “κατάλαβαν” απολύτως το έργο και το ΒΡΑΒΕΥΣΑΝ.
ΔΙΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΝ ότι η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ της αγιάτρευτης πληγής και του ξεπεσμού του Φιλοκτήτη, μερικά χρόνια μετά, θα ήταν για τους ίδιους τραγικό ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΙΩΜΑ. Με απλά λόγια:
Ο… “Χρυσούς Αιών του Περικλέους” περνούσε στην ΙΣΤΟΡΙΑ πλέον.
.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. “Τα διάσημα όπλα του Αχιλλέα, και το τραγικό τέλος του Αίαντα”(chrisblog.gr).