Η… “άγρια” χαρά της…… είδησης !
(για να είμαστε όμως δίκαιοι, παρατηρείται και… ΕΚΤΟΣ ΜΜΕ).
(δες και “Η φωτογραφία, την εποχή των εικόνων”)
.
.
Μερικά στιγμιότυπα και ο καθένας μας ας κάνει τις αναγωγές του.
ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ: Δημοσιογραφία, ΜΕΡΑΚΙ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ
Στιγμιότυπο 1:
– “Με τί ασχολείσθε”;
– Είμαι δημοσιογράφος
– Και… τί δουλειά κάνετε για να ζήσετε;
(Σχετικό: Αναμνήσεις παλιού ΚΑΒΑΛΙΩΤΗ δημοσιογράφου:
“Πίσω από την… κεντρική (δεν….. είχε κι άλλη)
πόρτα της εφημερίδας, κρεμόταν το ένα
και μοναδικό πανοφώρι για το… εξωτερικό ρεπορτάζ”)
.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ: Η διαφαινόμενη ΔΥΝΑΜΗ των Μέσων Ενημέρωσης
Στιγμιότυπο 2:
Ο ΜΠΟΔΟΣΑΚΗΣ, λέει, προσλάμβανε δημοσιογράφους, προκειμένου, όπως
έλεγε, να εκδώσει εφημερίδα. Ο καιρός περνούσε….. οι προσλήψεις συνεχίζονταν,
οι δημοσιογράφοι αμείβονταν κανονικά…. αλλά
… εφημερίδα δεν εκδιδόταν.
Όταν ρωτήθηκε κάποια στιγμή, γιατί κάνει προσλήψεις δημοσιογράφων
αφού δεν εκδίδει εφημερίδα, ο Μποδοσάκης αποκάλυψε το… μυστικό:
– Δεν καταλάβατε… μπρε. Τους προσλαμβάνω, όχι….. για να γράφουν, αλλά
για να… ΜΗΝ γράφουν.
(Έβλεπε… ΤΟΣΟ μακριά… ο πονηρός ΣΜΥΡΝΙΟΣ; Λέτε να διαισθανόταν,
από την περίοδο του μεσοπολέμου ακόμη, την
σημερινή μ ε τ ε ξ έ λ ι ξ η των Μέσων; ).
.
ΤΡΙΤΗ ΦΑΣΗ: Η…. ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ….!
Στιγμιότυπο 3:
Από “ξέσπασμα” πασίγνωστου ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ, όταν πριν χρόνια οι εφημερίδες
έγραφαν για τα υπερβολικά “ΝΥΧΤΟΚΑΜΑΤΑ”. (στο περίπου, όσο μπορώ να θυμηθώ)
“Μιλάτε εσείς για τα υπερβολικά (τότε)… νυχτοκάματα των καλλιτεχνών….!
Όταν όμως η γυναίκα μου, θέλησε να λειτουργήσει
έναν ραδιοφωνικό σταθμό, και πλησίασε κάποιους ΜΕΓΑΛΟ-δημοσιογράφους,
έμεινε άναυδη από τις… αμοιβές που ζητούσαν”
(Σημείωση: Αν θέλει, ο όντως κορυφαίος Έλληνας καλλιτέχνης, να δώσει το ακριβές του πράγματος. Επί της ουσίας πάντως δεν αλλάζει κάτι).
.
Χαρακτηριστικό “στιγμιότυπο” που δείχνει τις αλλαγές των πραγμάτων για κάποιους
λίγους που…. επωφελήθηκαν ΑΔΡΑ (!) και εκατοντάδες άλλους (νέα παιδιά με όνειρα)
που τρέχουν στο αγιάζι και στο λιοπυρι για ένα… μεροκάματο.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ:Ένα απόσπασμα. Γράφει δημοσιογράφος (Αρίστος Γιαννόπουλος). Οι υπογραμμίσεις δικές μου.
“….έβαλα ωστόσο τα δυνατά μου για να περιγράψω στα 120+ άτομα του ακροατηρίου την εργαλειακή χρήση των ΜΜΕ από τους ιδιοκτήτες τους, την διόγκωσή τους μετά την μεταπολίτευση χάρη στη διαφήμιση, κρατική και ιδιωτική, και το συνακόλουθο σκάσιμο της φούσκας, που στέλνει τα λεφτά των αφεντικών στην Ελβετία και τους εργαζόμενους στο δρόμο……” (2012)
.
Και ίσως εξηγεί ως ένα βαθμό τα ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΑ αυτά φαινόμενα στον χώρο της
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, για τα οποία δεν πρέπει να… “επιχαίρουμε” ή να αδιαφορούμε.
.
Στην εύλογη ερώτηση “και σένα τί σε νοιάζουν τα ως
άνω… δημοσιογραφικά”, η απάντηση σε επόμενο σημείωμα.
(Θα το πω… νεο- δημοσιογραφικά. “Θα…. πάθετε σοκ. Δεν μπορείτε να φαντασθείτε….τί είναι αυτό που “έδεσε” την νιότη μας με τις εφημερίδες”).