Φαίνεται ότι οι ξένοι θέλουν να μας αιφνιδιάζουν ενίοτε. Το λέω με ποια έννοια.
.
Φαντασθείτε κάτι ανάλογο να λεγόταν για τον Ευριπίδη, Σοφοκλή.
Χαμός.
.
Οι εδώ ΕΓΧΩΡΙΟΙ θιασώτες της..δασείας και της περισπωμένης,
μέχρι και διάβημα θα έκαναν.
.
“Ιεροσυλία!!! ΚΑΤΑΡΓΕΙ τα…ΑΡΧΑΙΑ. Συγκρίνει τον Ευριπίδη
και τον Σοφοκλή με τον…Σέρτσιο Λεόνε και τον Αγαμέμνονα
με τον…Κλιντ Ίσγουντ”.
.
(Το γράφω, γιατί παρόμοιο ήδη συνέβη, πριν κάποια χρόνια.
Δείτε λίγο παρακάτω).
.
Κάτι τέτοιο βέβαια ΟΥΤΕ “είπε” ΟΥΤΕ
υπονόησε ο Αμερικανός ηθοποιός.
.
Τί είπε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, επί της ουσίας:
.
“Η δική μας ΑΛΗΘΕΙΑ, η αλήθεια του Αμερικάνικου λαού,
είναι τα “ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ”, Ο,τι είναι ο διαχρονικός Σέξπηρ για την
Αγγλική κουλτούρα, Ο,ΤΙ είναι οι διαχρονικοί ‘Ελληνες ΤΡΑΓΙΚΟΙ
για την κουλτούρα των Ελλήνων”.
.
Καμία…”εξομοίωση”, καμία ΣΥΓΚΡΙΣΗ. Απλή αναλογία.
.
Περίπτωση Μπομπ Ντύλαν.
.
Θυμάστε τί έγινε με το ΝΟΜΠΕΛ Λογοτεχνίας στον Μπομπ Ντύλαν,
όταν μάλιστα ο Αμερικανός τραγουδιστής αναφέρθηκε
στον… “αοιδό” (Ποιητή-τραγουδιστή) ΟΜΗΡΟ….!
.
ΟΥΤΕ φυσικά και ο Αμερικανός τραγουδιστής είπε ότι…. “είναι συνάδελφος του…Ομήρου”
.
Πόσο “προηγμένο” ήταν το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας.
Έγραψα τότε (2016) σχετικά.
.
Ένας ελεύθερος, απροκατάληπτος τρόπος σκέψης, πάνω
στην ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ, πάνω στο
σημερινό νόημα των λέξεων και όχι στα Γραμματικά-ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ
τυπικά..ψειρίσματα ξεπερασμένων τύπων
(δουλειά και ευθύνη της φιλολογικής έρευνας).
.
Να γιατί, αυτοί οι ίδιοι οι…ΞΕΝΟΙ που μας αιφνιδιάζουν ενίοτε
με τις “αιρετικές” τους απόψεις (όπως στον τίτλο του σημειώματος)
.
είναι και αυτοί οι ίδιοι που
δοξάζουν, προβάλλουν, απο-ανα-καλύπτουν και αναδεκνύουν
ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ με ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΕΣ Μελέτες
το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ (!) τις ΙΔΕΕΣ της ΠΡΟΓΟΝΙΚΗΣ μας
Ελληνικής κληρονομιάς.
.
Δείτε απλώς την ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ σε ένα τυχαίο, οποιοδήποτε
Ελληνόθεμο (!) άρθρο στην Βικιπαίδεια και θα το διαπιστώσετε
σε μισό λεπτό.
.
Εμείς εδώ…τί ιδέες, ποιο περιεχόμενο;
.
Εμάς εδώ, Άλλος είναι ο καημός μας, το σημαντικό, το μείζον.
.
Δείτε και μόνο τον Τίτλο του επόμενου σημειώματός μου
και θα καταλάβετε:
.
“Χριστός γεννάται”. Ναι, αλλά πώς γεννάται. Με οξεία ή με
περισπωμένη;
Ε, βέβαια. Το μείζον δεν είναι η κατανόηση της ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗΣ του ΙΔΡΥΤΗ της Θρησκείας μας, Αλλά η οξεία και η περισπωμένη. Δεν λέμε να ξεκολλήσουμε…!
Υ.Γ
Χρησιμοποιώ, ως παραδείγματα, εκφράσεις από
Εκκλησιαστικό λόγο, επειδή είναι γνωστός σχεδόν σε όλους
τους Έλληνες, ανεξάρτητα από το επίπεδο μόρφωσης.