Η Γοητεία του Παραμυθιού, ευτυχώς ακόμη συγκινεί τους ανθρώπους (ΕΙΚΟΝΑ).
ΠΥΡΗΝΙΚΑ- ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ όπλα, ΑΣΚΟΣ του ΑΙΟΛΟΥ και ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.
Τί σχέση έχουν;
.
Τα λέμε “όπλα”. Λάθος λέξη.
(Έστω κι αν επιπρόσθετα χαρακτηρίζονται “μαζικής καταστροφής” ή “μή συμβατικά”)
.
Μάλλον είναι ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ “αποθήκευση” ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ορατών
και αοράτων..μικροσκοπίου εργαστηρίου”, κατά περίπτωση βέβαια,
σε ΠΟΛΛΑ σημεία του Πλανήτη σήμερα πλέον.
.
Και ο άνθρωπος, η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ , ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ο ίδιος “παιχνίδι αγιοβασιλιάτικο”,
μπροστά στην ΔΥΝΑΜΗ αυτών των όπλων.
.
Η ΙΔΕΑ- ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ (!!!) ανήκει στον ΙΔΙΟΦΥΗ ΕΛΛΗΝΑ Ποιητή ΟΜΗΡΟ.
.
Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΗ φορά που (οι) Δυνάμεις της Φύσης “κλείνονται” σε έναν….”ασκό”.
Τον Μυθικό “ΑΣΚΟ του ΑΙΟΛΟΥ”. Την συνέχεια στο ΟΜΗΡΙΚΟ ΕΠΟΣ την Γνωρίζουμε.
.
Σήμερα την δουλειά του Θεού Αίολου, την κάνει Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Μόνο που αυτή την φορά,
πού μας Οδηγεί δεν… ξέρουμε. Διάβαζα, πριν μερικές μέρες, τον λεγόμενο “νονό” της ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ, να αναρωτιέται…πού βαίνομεν (!!!).
.
Τί σημαίνει “Δύναμη της Φύσης”; Μην πάμε μακριά, σε αναλυτικά ακαταλαβίστικα,
Ηφαιστειακά, Σεισμικά, πορδές αγελάδων και άλλα…. “κλιματικά”.
.
Αρκούν κάποια παραπάνω “χιλιοστά βροχής”, μια…επιτάχυνση του ανέμου….και
η ανθρώπινη “μαγκιά” πάει περίπατο…!
.
και αυτό με την σειρά του με τις ΔΥΝΑΜΕΙΣ αυτές στα χέρια του Ανθρώπου σημαίνει:
Μια λάθος διαχείριση και η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ το τελευταίο που
(ΔΕΝ) θα προλάβει να δει, θα είναι η… εξαΰλωσή της ή η εξαθλίωσή της. Ο “κομήτης” των ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ, δεν θά ‘ρθει από ψηλά.
.
Να που επικαιροποιείται, ως εν δυνάμει δυσοίωνη προοπτική,
η κουβέντα του Ομήρου, στην αρχή της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ,
σαν ή μάλλον ως …ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΥΘΥΝΗΣ.
.
“αυτών γαρ σφετέρησιν ατασθαλίησιν όλοντο” (χάθηκαν από ΔΙΚΑ τους
λάθη).
.
Ας κλείσουμε όμως ρεαλιστικώς ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ “Μέρες” ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ που είναι.
.
Σταθερή η κλασική ΕΥΧΗ ΟΛΩΝ των ΑΝΘΡΩΠΩΝ, στην “αλλαγή” του Χρόνου:
“Ο…ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ που έρχεται να φέρει Υγεία, Ειρήνη, Ευτυχία…”.
.
Μακάρι. Όπως και να ‘χει είναι μια νότα ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ.
.
Ο ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ όμως ανθρωπογνώστης ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ, από τους πρώτους πρώτους
στίχους της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ, δείχνει την ανθρωπότητα, ως τον υπεύθυνη (!) της τύχης της…..
και όχι μόνο με τις…ΕΥΧΕΣ “άνωθεν”.
.
Σχετικό (πρωτίστως όμως εκπληκτικό) Ένα ΑΚΟΜΗ από τα πολλά σημεία “διαμάντια”
της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ.
.
Η αγωνία, το άγχος, η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ του ΟΔΥΣΣΕΑ, το βράδι πριν
την Μνηστηροφονία και ο διάλογος με την Θεά Αθηνά.
.
Θεά ΑΘΗΝΑ: “Είμαι δίπλα σου, ΟΔΥΣΣΕΑ, ΕΓΩ, η Θεά ΑΘΗΝΑ, ΤΙ ΦΟΒΑΣΑΙ” (!)
.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ: “Το ξέρω Θεά, όμως εγώ εξακολουθώ να προβληματίζομαι και να αγωνιώ.
Η ΕΥΘΥΝΗ είναι δική μου, για Ο,ΤΙ συμβεί. Πώς θα απαλλαγώ από το βάρος και
τις συνέπειες”
.
Ο Ρεαλισμός…ρεαλισμός, οι ΕΥΧΕΣ όμως…ευχές: ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ (!)