Όσοι μαζί μου
πίνετε το γερούσιο κρασί…, λέει ο βασιλιάς ΑΛΚΙΝΟΟΣ στους
συνδαιτημόνες γέροντες (Οδ. ραψ. ν). Εικόνα Διαδικτύου
.
Η γεροντική Ηλικία στον ΟΜΗΡΟ έχει και πολιτικό και κοινωνικό εκτόπισμα.
.
Μια δυο γενικές κουβέντες ως αρχή:
.
Και στον Όμηρο τα γηρατειά είναι….ανεπιθύμητα. Η ΝΙόΤΗ (ήβη) παραμένει ένα ισόβιο
ζητούμενο για άνδρες και γυναίκες:
.
“Είθ(ε) ηβώημι” (Α, και νά ‘μουν νέος) θα πει και θα ξαναπεί ο υπέργηρος ΝΕΣΤΟΡΑΣ,
αναπολώντας κατορθώματα της νιότης του. Τριάντα (30) χρόνια ΠΡΙΝ τα
ΤΡΩΙΚΑ, ο βασιλιάς της ΠΥΛΟΥ, συμμετείχε και στην ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ εκστρατεία.
.
“Έπρεπε να μ’ έβλεπες στα νιάτα μου ΕΥΡΥΜΑΧΕ.
Όχι τώρα που όλα πάνω μου, νιότη και ομορφιά έχουν χαθεί”, θα πει και η ΠΗΝΕΛΟΠΗ(!) στον πιο ισχυρό μνηστήρα και… πιθανότερο δεύτερο σύζυγό της (κουρίδιον πόσιν).
.
ΣΗΜ. Εγείρει βέβαια ζητήματα στους “ΑΥΣΤΗΡΟΥΣ” ηθικολόγους, οι οποίοι ενοχλούνται απ’ αυτήν την εκ βαθέων εξομολόγηση, τόσο ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ (ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ) και με τόσο ΟΙΚΕίΟ ύφος, της Πηνελόπης σε… ΕΝΑΝ ΜΝΗΣΤΗΡΑ.
.
Θέλουν ούτε λίγο ούτε πολύ, την Πηνελόπη
μια γυναίκα άνευρη και αποστειρωμένη…!
.
Ο ΟΜΗΡΟΣ απλά ΕΧΕΙ εντελώς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ γνώμη.
Αυτά όμως είναι κάποιου άλλου άρθρου προσέγγιση.
.
Στο κυρίως θέμα τώρα:
.
Οι ΟΜΗΡΙΚΟΙ γέροντες εμφανίζονται περί τον Βασιλιά, αλλά όχι ΑΜΕΣΑ, ως
ΕΠΙΣΗΜΟ “θεσμοθετημένο” όργανο (λ.χ “γερουσία”).
.
Υπάρχει βέβαια η λέξη “ΓΕΡΟύΣΙΟΣ (οίνος)” που ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΕΜΜέΣΩΣ σε
ομοτράπεζους και κοινά “Συμβούλια” βασιλιά-γερόντων,
όπου προσφερόταν το εκλεκτότερο (γερούσιο) κρασί. Έμμεσα όμως, να το πούμε ξανά.
.
“ὅσσοι ἐνὶ μεγάροισι γερούσιον αἴθοπα οἶνον αἰεὶ πίνετ᾽ ἐμοῖσιν…”= Όσοι μαζί μου
πίνετε το γερούσιο κρασί…, Λέει ο βασιλιάς ΑΛΚΙΝΟΟΣ στους
συνδαιτημόνες-ομοτράπεζους γέροντες (Οδ. ραψ. ν).
.
Κατά κανόνα εμφανίζονται να ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΝ “αποσπασματικά και κατά…σύμπτωση”,
σε καίριες στιγμές, Ως ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ περισσότερο άτομα
(λ.χ ΝΕΣΤΟΡΑΣ, ξανανιωμένος ΛΑΕΡΤΗΣ, ΦΟΙΝΙΚΑΣ..)
.
ΟΙ γέροντες, στον Όμηρο πάντα, είναι διατεθειμένοι να συμβουλέψουν, να συνδράμουν,
με την ΣΥΝΕΣΗ και την ΠΕΙΡΑ τους,
αλλά ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ εισακούονται από τους βασιλιάδες.
.
Ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ λ.χ ούτε καν “προσέχει” τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ λεγόμενα του γέρου Ιθακήσιου,
στην β. ραψ. της Οδύσσειας (εκκλησία=συγκέντρωση Ιθακησίων). Τα ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ
όπως τον…ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ (!).
.
Ο ΠΡΙΑΜΟΣ στην ΤΡΟΙΑ (Ιλιάδα, ραψ. Γ, Τειχοσκοπία) ΑΓΝΟΕΙ εντελώς τις ΣΟΦΕΣ
και ΣΩΤΗΡΙΕΣ υποδείξεις των ΓΕΡΟΝΤΩΝ (επιστροφή της Ελένης…). Το αποτέλεσμα μοιραίο για την Τροία.
.
ΜΟΝΟ στην ΕΙΡΗΝΙΚΗ (πρωτίστως όμως ΟΥΤΟΠΙΚΗ) ΠΟΛΙΤΕΙΑ των ΦΑΙΑΚΩΝ (ΣΧΕΡίΑ),
εμφανίζονται οι γέροντες ΥΠΟΛΟΓΙΣΙΜΟΙ (δες παραπάνω) από τον βασιλιά ΑΛΚΙΝΟΟ,
με βαρύνουσα γνώμη.
.
Ο γερο-ΕΧέΝΗΟΣ λ.χ ΤΟΛΜΑ να… “ΕΠΙΠΛήΞΕΙ” και να επαναφέρει στην “θέση” της,
την ίδια την βασίλισσα ΑΡΗΤΗ, η οποία γοητευμένη από τον….. νεανίζοντα γκριζοκρόταφο (λόγω Αθηνάς) ΟΔΥΣΣΕΑ, έλεγε διάφορα…αταίριαστα.
.
Σε ΕΠΟΜΕΝΟ: Το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ εκτόπισμα της γεροντικής ηλικίας