Το “κατηγορώ” του Μακρυγιάννη για τους πολιτικούς της εποχής του ( από τον ΕΠΙΛΟΓΟ των ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ του). Διατηρούνται το ιδιόγλωσσο και η ορθογραφία του .
Μια παράπλευρη επισήμανση : Αυθαίρετη μπορεί να είναι ! Είναι όμως και υπερβολή , αν πούμε ότι ο Εμίλ Ζολά…. “αντιγράφει” υφολογικά , τον Μακρυγιάννη ; Εδώ πλέον, τον λόγο έχουν οι προσωπικές προσλαμβάνουσες του καθενός από εμάς.
Ας πάμε όμως στα “κατηγορώ” του Μακρυγιάννη: (με την διατύπωση και την ορθογραφία του).
Όταν κοπιάσετε εσείς , μας γυμνάσετε την διχόνοιαν , μας φέρατε της φατρίες και τ’ άλλα τ’αγαθά . Και κακοβάλετε το δυστυχησμένο αθώον έθνος.
Πρωτοήφερες την διχόνοιαν εσύ , Κύριε Μαυροκορδάτε , κι’ από αυτό άλλοι καπετανέγοι πήγαν οπίσου εις τους Τούρκους , άλλους ήθελες με τους νόμους σου να τους σκοτώσης.
Θα σκότωνες τον Καραϊσκάκη. Πού θα τον εύρισκε η πατρίδα , όταν ξαναγιόμωσε Τουρκιά ;
Δεύτερος έρχεσαι εσύ , κύριε Κωλέτη.
Θα σκότωνες τον Δυσσέα – και ύστερα ( =τελικά ) δεν γλύτωσε από σένα . Πού θα τον ευρίσκαμεν μ’ έναν τεσκερέ να διώξει δώδεκα χιλιάδες Τούρκους …κι αυτό τους νέκρωσε όλα τους τα σκέδια ….
Αν ήσουνα εσύ , κύριε Μεταξά , καλός , έκανες τον Κολοκοτρώνη πλέον καλύτερο .
Ήταν καλός πατριώτης, αλλά οι δικές σου συμβουλές όλο σε εμφύλιους τον κινούσανε και σε μεγάλη διχόνοια με τους πατριώτες του.
Και χύνονταν τόσα αθώα αίματα .
Ώσο οπού ‘ρθε ο Κυβερνήτης ( Καποδίστριας ).
Στην αρχή δεν τον ρεθίζετε εσείς οι μεγαλοκέφαλοι …και δύο χρόνια κυβέρνησε καλά. Ύστερα περιλάβετε εσείς τον Κυβερνήτη -πόσοι τάφοι έγιναν εις Σπάρτη και Μεσσηνία , εις Πόρον. ( 1 )
Σας έλεγαν άνθρωποι γνωστικοί ,να κλινετε κ’ εσείς την θέλησή σας, καθώς συγκατάνευε κι ο Κυβερνήτης ( 2 )
Δεν στάθη τρόπος .
Και χάθη κι’ αυτός και η πατρίδα …….διατιμήθη(= Λέξη… πραγματικά άπαιχτη και δυστυχώς…. διαρκείας)!
Σημειώσεις :
( 1 ) Ο Μακρυγιάννης υπονοεί την πυρπόληση του εθνικού μας στόλου, που ναυλοχούσε στον Πόρο , από τον ….Μιαούλη (!) ….και φυσικά το εμφύλιο πλιάτσικο και τις βιαιότητες σε βάρος των Ποριωτών που ακολούθησαν, από τους ….Συνταματικούς (= την πλευρά του Κινήματος των Υδραίων , που ζητούσε σύγκληση Εθνοσυνελευσης …)
( 2 ) Δεν είναι….ακριβώς έτσι. Ο Καποδίστριας θα υπογράψει μεν την σύγκληση Συνέλευσης , αλλά στο …και….ένα . Όταν έφτανε η είδηση της υπογραφής, ήδη …καίγονταν τα πλοία στον Ναύσταθμο!
Οι αντιδράσεις στον, ΚΑΤΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, “αυταρχισμό” του Κυβερνήτη, κατέληξαν σε δύο θλιβερά γεγονότα : την πυρπόληση του στόλου στον Πόρο και την δολοφονία του Καποδίστρια , με τελικό αποτέλεσμα , η …έλευση της Βασιλείας , η οποία ουδόλως προβλεπόταν στα Επαναστατικά Συντάγματα, να θεωρηθεί πλέον άκρως επείγουσα και αναγκαία για το ….συμφέρον του Έθνους !!!
Οι σημειώσεις σκοπό έχουν να δείξουν ότι τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη έχουν την αξία τους όχι ΜΟΝΟ ως ιστορικά ντοκουμέντα , αλλά και ως “εξιδανικευμένη” επισκόπηση , στην βάση των προσωπικών εμπειριών και της προσωπικής ηθικής (…για να μην αδικήται το δίκιον ..! , όπως γράφει χαρακτηριστικά , μ’αυτό το εκπληκτικό “Μακρυγιάννειο” ιδιόγλωσσο ). ( Για παράδειγμα, παραείναι… συμβατικό, να χαρακτηρίζεται “καλός… πατριώτης” ο Κολοκοτρώνης. Έτσι απλά!)
Βασική παράμετρος είναι ότι απουσιάζει από την αφήγηση , ο στοιχειακός νόμος της ιστοριογραφίας, δηλαδή η ΙΣΟΤΙΜΗ και γιατί όχι η ΙΣΟΠΟΣΗ σχέση ΑΙΤΙΟΥ – ΑΙΤΙΑΤΟΥ.
Τα αναφερόμενα πρόσωπα, στο αναμφισβήτητα βαρύ “ΚΑΤΗΓΟΡΩ” , δεν ήταν “τόσο”….εγκληματικές και ανεύθυνες προσωπικότητες, ούτε και έδρασαν σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον!
ΟΜΩΣ , Όπως και νά ‘χει, ο Μακρυγιάννης είναι ….παντοτινός!