.
Γινόμαστε πιο “πρακτικοί” άνθρωποι, όπως συνήθως λέγεται. Κάποιοι λένε “πιο ρεαλιστές”. Δεν είναι το ίδιο.
.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ: Ένα έργο ζωγραφικής γίνεται διάσημο, όχι από την αισθητική του,
αλλά από τα εκατομμύρια που… πουλήθηκε.
.
Μια διάλεξη περί Τέχνης, αξιολογείται από το “ποιοι επώνυμοι παραβρέθηκαν
και τί φορούσαν”.
.
Ακολουθούν κάποιες “πρόχειρες” ατάκες, όπου ο δεύτερος στίχος
είναι σταθερά, η αρχή ενός διάσημου ποιήματος, με θέμα “το ταξίδι και το νόημα της ζωής”. ΑΛΛΑ ως φαίνεται, τα πράγματα δεν είναι έτσι.
.
–Τον φορτιστή σου να μην ξεχάσεις
σαν…βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
.
—Γιατί να…ταλαιπωρείσαι;;; Γνώμη μου είναι να πάρεις το αεροπλάνο,
σαν…βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη (Την θεωρώ σαν τη καλύτερη ατάκα: η απόλυτη ΑΝΑΤΡΟΠΗ της Ποιητικής Ιθάκης και απόδειξη βέβαια της πεζής οπτικής των πραγμάτων).
.
–Καλού κακού, Ρίξε μια ματιά στην κάρτα αναλήψεων
πριν…βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
.
Οπότε, επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα: Υπάρχει ΑΚΟΜΗ χώρος για όνειρα, για ποίηση;
ή στεγνώνουμε κι απ’ αυτά; Με τον “πηγαιμό για την Ιθάκη” να σημαίνει “πηγαίνω για διακοπές στην Ιθάκη”
.
Εδώ τώρα υπάρχει ένα οντως ΠΡΑΚΤΙΚΟ ζήτημα.
.
Για να ονειρευτείς, πρέπει και να μπορείς να κοιμάσαι
(όχι να…κάνεις πως κοιμάσαι)
Κάπως δύσκολο, με τόσες γροθιές στο στομάχι
.
Πουλούσε όνειρα στα παιδιά και την ίδια στιγμή
“παρακολουθούσε” την κακοποίησή τους.
.
— “Ρε, πού πάμε”, κατά πως έλεγε ο Βασίλης Αυλωνίτης
.
Υ.Γ Τα παραπάνω στον αντίποδα πρόσφατου ΒΙΝΤΕΟ “Ιθάκες τί σημαίνουν”.