Η Επισήμανση.
Η ΣΧΟΛΙΚΗ μετάφραση του (παρότι) ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ Ομήρου πρέπει να γίνεται, για γλωσσικο-ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥΣ λόγους, στην ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ, χωρίς ιδιώματα, διαλεκτισμούς και λογοτεχνίζουσες λέξεις και φράσεις.
.
Στο ΣΧΟΛΕΙΟ είμαστε. Σε διαδικασία ΜΑΘΗΣΗΣ είναι τα ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ
.
Τί ΣΗΜΑΙΝΕΙ αυτό. Πριν τον “τραγουδάρη” το παιδί, το ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ, ΠΡΕΠΕΙ (!!!) να ΜΑΘΕΙ τον “τραγουδιστή”, τον “αοιδό”
Πριν το “γλεντίζει” το Ελληνόπουλο ΠΡΕΠΕΙ να ΜΑΘΕΙ (!!!) το “διασκεδάζει” “ψυχαγωγεί”, “τέρπει” “ευφραίνει”
.
ΑΡΓΟΤΕΡΑ, όσοι έχουν την διάθεση, μπορούν να ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝ μια ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ μετάφραση. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. ΑΡΓΟΤΕΡΑ….! Αυτά με τα θεωρητικά.
.
Πάμε στον ΣΥΝΤΟΜΟ, ΑΠΛΟ, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ (δηλαδή ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ Ελληνικό) λόγο.
.
ΟΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΙ Ομηρικοί στίχοι (Οδ. ραψ.ρ 382-386).
.
τίς γὰρ δὴ ξεῖνον καλεῖ ἄλλοθεν αὐτὸς ἐπελθὼν
ἄλλον γ᾽, εἰ μὴ τῶν οἳ δημιοεργοὶ ἔασι,
μάντιν ἢ ἰητῆρα κακῶν ἢ τέκτονα δούρων,
ἢ καὶ θέσπιν ἀοιδόν, ὅ κεν τέρπῃσιν ἀείδων;
οὗτοι γὰρ κλητοί γε βροτῶν ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν·
.
Πώς εγώ θα το μετέφραζα. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ η προσωπική μετάφραση
.
Ποιος, ξένον-άγνωστο θα έψαχνε από αλλού να φέρει,
εκτός κι αν την κοινωφελή την τέχνη του είχε μεγάλη ανάγκη,
όπως, γιατρό για την αρρώστια, μάντη, άξιο τεχνίτη ξύλου
ή και θεοφώτιστο αοιδό, που το τραγούδι του ευφραίνει την ψυχή μας.
Αυτούς καλούν και μόνο οι άνθρωποι. Έτσι παντού, σ’ όλη την γη συμβαίνει
.
ΑΠΟ τις ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ που ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ, μόνο του ΜΑΡΩΝΙΤΗ (Εικόνα) και του ΣΙΔΕΡΗ είναι κοντά στην ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ.
.
Δόκιμες ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
.
Δ. ΜΑΡΩΝΙΤΗ
Αλήθεια, πες ποιος πάει γυρεύοντας αλλού να φέρει κάποιον ξένο,
εκτός κι αν είναι απ᾽ αυτούς που ξέρουν κάποια τέχνη·
μάντης, γιατρός για τις κακές αρρώστιες, για τα δοκάρια μαραγκός,
και βέβαια θείος αοιδός, που ευφραίνει το τραγούδι του.
Αυτούς και μόνο προσκαλούν οι άνθρωποι στη γη μας την απέραντη·
.
Α. ΕΦΤΑΛΙΩΤΗ
Καὶ ποιός ποτές του γύρεψε νὰ προσκαλέση ξένον
ἀλλοῦθε, ἐξὸν ἂν ἤτανε χρειαζούμενος τεχνίτης,
κανένας μάντης, ἢ γιατρός, ἢ ξυλουργός, ἢ
θεῖος τραγουδιστής, ποὺ μὲ γλυκὰ τραγούδια μας γλεντίζει;
αὐτοὶ δά, ποὺ ὡς τὰ πέρατα γυρεύουνται τοῦ κόσμου·
.
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ- ΚΑΚΡΙΔΗ
ποιος είναι αυτός που πάει γυρεύοντας να κουβαλήσει ξένο;
ξον να ΄χει ανάγκη από την τέχνη του, για μαντολόγο κάποιον,
για και γιατρό για μιαν αρρώστια του, για μαραγκό, για κάποιον
απ΄ τους θεϊκούς τους τραγουδάρηδες, που φραίνουν τραγουδώντας.
Μονάχα αυτούς μαθές στην άμετρη τη γης φωνάζει ο κόσμος.
.
Ζ. ΣΙΔΕΡΗ
Ποιος ζήτησε απ’ αλλού ποτέ να προσκαλέσει ξένο,
εκτός αν είναι χρήσιμος για το κοινό τεχνίτης,
άνθρωπος μάντης ή γιατρός ή κονταριών εργάτης
ή και θεϊκός τραγουδιστής που μας διασκεδάζει;
Αυτούς μονάχα κι απ’ της γης τα πέρατα φωνάζουν,
.
Ι. ΠΟΛΥΛΑ
και ποίος ζήτησ’ απ’ αλλού ποτέ να προσκαλέσει
ξένον, αν μ’ είναι χρήσιμος εις το κοινό τεχνίτης,
άνθρωπος μάντης ή ιατρός, ή ξυλουργός, ή ακόμη
ο θεολάλητος αοιδός, που τέρπει τραγουδώντας;
των θνητών μόνοι αυτοί στης γης τα πέρατα καλούνται·
Υ.Γ Αν αυτές οι ΕΠΩΝΥΜΕΣ-δόκιμες μεταφράσεις, ήταν (λέμε) “απαντήσεις” μαθητών σε ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ,
ΠΩΣ θα τις “βαθμολογούσε” ένας (ο ίδιος) εκπαιδευτικός;
.
ΑΥΤΟΝΟΜΑ; (που είναι και το ΣΩΣΤΟ, ως άποψη- ΕΛΕΥΘΕΡΗ οπτική και ΛΟΓΟΣ του κάθε μαθητή- μετέπειτα Πολίτη)
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ; (το ισοπεδωτικό…χειρότερο)
ΣΤΗΝ βάση μια (έτοιμης) ΠΡΟΦΟΡΜΑΣ; (επίσης…μαζοποιητικό χειρότερο).
.
Τί γίνεται στην πράξη τελικά.