(εικόνα διαδικτύου: Η ιστορία της λέξης ευθύνη). Καλύτερη, ευστοχότερη εικόνα δεν θα μπορούσα να βρω.
.
Οι λέξεις “κάνουν” την γλώσσα. ΔΕΝ “είναι” γλώσσα.
.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ παράδειγμα:
Η λέξη: ακέων.
.
Η γλώσσα (ή μάλλον, οι… γλώσσες)
— “ακέων εκάθητο. Ουδέν τι είπεν”= καθόταν (η Αθηνά) σιωπηλή, αμίλητη.
/ Δεν είπε ούτε μία κουβέντα / δεν έβγαλε μιλιά, άχνα, κιχ.
.
— “ακέων καθήμενοι… δαίνυσθε”= σκάστε και τρώτε (Ο Αντίνος στους δούλους)
.
–Τηλέμαχος: “Δεν μπορώ Αντίνο να βλέπω όλ’ αυτά που κάνετε και να μην μιλάω.
να κάθομαι σιωπηλός (ακέων).
.
Ί δ ι α (μία) λέξη (ακέων)….. δεκαοκτώ (18) “γλώσσες” και… βάλε.
.
—γλώσσα- επιλογή, σκοπιμότητα, τακτική για την Αθηνά / γλώσσα- απορία, αναμονή για τον ακροατή
.
—γλώσσα- θυμός, εξουσία, αγένεια για τον Αντίνο / γλώσσα- φόβος, υποταγή, ταπείνωση για τους δούλους
— γλώσσα- διαμαρτυρία, θάρρος, δικαίωμα, ευθύνη, υποχρέωση για τον Τηλέμαχο / γλώσσα- έκπληξη, προβληματισμός και ανησυχία για τους μνηστήρες, που, ορίστε άρχισε να… σηκώνει κεφάλι (να…. μιλάει) κι… ο Τηλέμαχος.
.
Η σχέση των λέξεων με την γλώσσα είναι πολυδιάστατη. Ενίοτε, ακόμη
και…. ανεξήγητη.
.
Πώς ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ αυτή η σχέση
.
ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ: Η γλώσσα ΚΙΒΩΤΟΣ των “δικών της” λέξεων. Η Ελληνική γλώσσα ως μητέρα υπήρξε Δ Ι Α Χ Ρ Ο Ν Ι Κ Α στοργική και άψογη στις υποχρεώσεις της.
.
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Η γλώσσα λέει “Ναι”, στην ετυμολογία, με αλλαγή κατεύθυνσης:
Από το ΣΗΜΕΡΑ στο ΠΑΡΕΛΘΟΝ και όχι το αντίστροφο, γιατί η ΕΠΙΜΟΝΗ
στο παρωχημένο τυπικό της λέξης…. βλάπτει σοβαρά την γλώσσα
.
ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ:
Η γλώσσα δείχνει προκλητικά, ανοιχτά την διαφωνία της
έναντι της προσκόλλησης στην τυπολατρική διδασκαλία της. Θέλει διαρκώς να ανανεώνει την ντουλάπα της.
Θέλει τα… μάξι, θέλει και τα… μίνια της.
.
Θα δούμε μία- μία τις περιπτώσεις