Απαραίτητη επισήμανση. Η φροντίδα για την “ταφή” (καύση- ενταφιασμός οστών) είναι στην κορυφή των ενδιαφερόντων των Ομηρικών ανθρώπων. Μεγάλο θέμα. Έχω γράψει κάποια πράγματα παλιότερα. (“Ταφή / καύση νεκρών. Τί “λέει” ο Όμηρος” στο Διαδίκτυο- ΕΙΚΟΝΑ). Να θυμίσω μόνο ότι οι ανακωχή μεταξύ Αχαιών Τρώων γινόταν για την ταφή των νεκρών.
.
Στο σημερινό σημείωμα αναφέρομαι ουσιαστικά σε κάτι εντελώς διαφορετικό: Στην “αδιαφορία” για την τύχη των προγονικών οστών= Ανακομιδή- Επαναταφή στα πάτρια εδάφη, όσο και όπου αυτό ήταν δυνατό.
.
Σήμερα, ένα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ.
Πώς ο ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ, άφησε (εγκατέλειψε) το οστά του πατέρα του Αχιλλέα στην Τροία. Δεν αισθάνθηκε την “υποχρέωση” να τα μεταφέρει στην πατρική γη (πατρίδα γαία)
.
Αντίστοιχα πώς ο ΝΕΣΤΟΡΑΣ έκανε το ίδιο για τα οστά του γιου του, που σκοτώθηκε στην Τροία;
.
Το θέμα είναι σημαντικό. Με δεδομένο ότι και μετά τον Όμηρο (ανακωχή) από την κλασική εποχή ΜΕΧΡΙ σήμερα, είναι ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΟΣ όρος του Ελληνικού Πολιτισμού-ΕΘίΜΩΝ. Όχι μόνο “ΠΩΣ” αλλά και “ΠΟΥ” θα ταφούν. Η “ΑΝΑΙΡΕΣΗ”= αναζήτηση-περισυλλογή των νεκρών πολεμιστών, ό,τι ιερότερο και νενομισμένο, για την ΑΘΗΝΑΪΚΗ Δημοκρατία.
Η μόνη περίπτωση που οι νεκροί τάφηκαν (τιμής ένεκεν) ΕΚΕΙ όπου και “έπεσαν” μαχόμενοι, είναι η ΜΑΧΗ του ΜΑΡΑΘΩΝΑ.
.
Το μόνο που θα ήθελα τώρα να προσθέσω είναι ότι στην περίπτωση του ΤΡΩΙΚΟΥ Πολέμου, δεν υπάρχει η αιτιολογία της βιαστικής αναγκαστικής αναχώρησης-αποχώρησης από το “πεδίο της μάχης”.
.
Νικητές οι Αχαιοί, κυρίαρχοι του χώρου πλέον, είχαν όλο τον χρόνο να φροντίσουν για την διακομιδή τουλάχιστον κάποιων ΕΠΩΝΥΜΩΝ.
.
Άρα κάτι άλλο συμβαίνει. Τί όμως;