Για σήμερα , μια σύντομη εισαγωγή , με βάση έργα του Φίλιππου Μαργαρίτη
και του Φραγκίσκου Πίτζε :
“Μούσα Ευτέρπη” “Υδραία”
Οι δύο εκπληκτικοί Πίνακες Ζωγραφικής του 19ου αι. , επιλέχτηκαν και…. συνδυάστηκαν , αποκλειστικά και μόνο για τον συμβολισμό ή , αν θέλετε , την ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ (! ) αλληγορία τους , ως προς το συζητούμενο , πλην ΑΛΥΤΟ ακόμη , θέμα των αντιφατικών όψεων της Μεταπολίτευσης . Εν ολίγοις :
Μεταπολίτευση= η ρομαντική μούσα που “γίνεται” Υδραία ….. Μπουμπουλίνα ;
( ή ) Μεταπολίτευση= τα καλοσερβιρισμένα , κάποτε , άνθη , που “γίνονται” (μάλλον , έγιναν ήδη ) …..λογαριασμός !
Σε κάθε περίπτωση , το αυστηρό και σκληρό βλέμμα της “Υδραίας” , αυτού του αριστουργήματος του Πίτζε , με εμφανή όμως και την ανθρώπινη απόγνωση , απευθύνεται , ΣΗΜΕΡΑ (!!!) , σε όλους μας !
” Με τα λιτά μέσα που χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης καθηλώνει τον θεατή” ! ( Πηγή : Ιστ. Ελλ. Έθνους , ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ ). Να προσθέσω : Όχι μόνο τον καθηλώνει στιγμιαία , αλλά και θα τον ακολουθεί , μακάρι να ξέραμε , για πόσο….!
Το πρόσωπο – βλέμμα της “Υδραίας” , είναι ( θα μπορούσε να είναι ) το πρόσωπο-βλέμμα , οποιουδήποτε (ίσως και όχι μόνο ) Έλληνα !
Εάν βεβαίως αυτά τα δύο εκπληκτικά πορτρέτα Ζωγραφικής του 19ου αιώνα , ήταν εμπνεύσεις ενός σύγχρονου δημιουργού ! Η διαχρονικότητα όμως της αληθινής Τέχνης , επιτρέπει στον καθένα να κάνει τις δικές του αναγωγές !
Τα ερωτήματα πάντως παραμένουν : Σερραία ή Πατρινιά , η Μεταπολίτευση ; Ζει ; Πήρε τον καλό ή τον…κακό δρόμο; Μένει ακόμη με τους γονείς της ή την …αποκλήρωσαν ; Ίδωμεν . Έχουμε απ’ όλα ! Το …Διαδίκτυο να είναι καλά !
( και “Μεταπολίτευση : γονείς , κηδεμόνες και λοιποί συγγενείς” )