.
Ενταφιάστηκε με τις πρέπουσες τιμές, ο Κωνσταντίνος, ως αυτός που
ΗΤΑΝ, και ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ το 1974.
.
Δεν έγινε τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που έπρεπε.
.
Εξακολουθώ εγώ ο ΑΠΛΟΣ Πολίτης να θεωρώ ως την καλύτερη δυνατή,
γενικότερα την απόφαση της Πολιτείας και ειδικότερα την λέξη “ιδιώτης”.
.
Δεν είναι υποτιμητικός ο όρος. Απόδειξη ότι δεν στέρησε από τον εκλιπόντα
ΤΕΩΣ Μονάρχη, την “νενομισμένη” λαμπρότητα μιας ΑΞΙΟΠΡΕΠΟΥΣ τελετής.
.
Η Ελληνική Πολιτεία συνέβαλε τα μέγιστα (και καλώς) σ’ αυτό.
.
Οι ΞΕΝΟΙ Υψηλοί προσκεκλημένοι, οι τηλεοπτικές και διαδικτυακές μεταδόσεις
παγκοσμίως (θα) είναι οι ασφαλέστεροι “μάρτυρες”.
.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ είναι ισχυρότατος ως ΤΥΠΙΚΟΣ και ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ όρος στο ΙΣΤΟΡΙΚΩΣ σκέπτεσθαι.
.
Ο Κωνσταντίνος έζησε ΚΑΙ ως Ανώτατος άρχων, ΑΛΛΑ πρωτίστως έζησε ως
ΙΔΙΩΤΗΣ, ΜΕΤΑ την καθόλα ΝΟΜΙΜΗ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ του 70% του Ελληνικού λαού.
.
ΕΤΣΙ η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, με ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ και πίστη στην οριστική
ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ της εδραίωση μετά το 1974….
.
….πρόσφερε απλόχερα, λόγω και έργω,
χωρίς φοβικά και (πάνω στην σορό)…. “δρυός πεσούσης” σύνδρομα, τον όσο
“χώρο” χρειάστηκε η τελευταία
πράξη (βιολογικός θάνατος) ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ “τομή” στην ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ και
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
.
Δεν ξέρω πόσο “πολιτικό” ή “ανθρώπινο” ήταν το όλο γεγονός.
.
ΣΙΓΟΥΡΑ όμως ήταν μια ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ στιγμή. Το “γιατί” (όσοι θέλουν
ας ξαναδιαβάσουν προχθεσινό μου άρθρο “Κωνσταντίνος Β΄. Ο Ενταφιασμός ενός
θεσμού…”
.
Υ.Γ Το καλύτερο το άκουσα σε ένα ρεπορτάζ πριν λίγο, όπου μια κυρία λέει:
“Τελείωσε. Αυτό ήταν”. Τα είπε όλα.