.
“Αυτόπτες μάρτυρες φρίκης” οι πρόσφυγες των ίδιων των νεκρών παιδιών τους,
δεν σταματούν να “γράφουν” την νέα τραγωδία του Αιγαίου.
(στα ΙΔΙΑ αυτά ΝΕΡΑ, που Ελληνισμός ΒΙΩΣΕ την φρίκη της δικής του τραγωδίας).
Γνωρίζουν τις πιθανότητες επιβίωσής τους. Κι όμως……!
Παραφράζοντας την γνωστή κουβέντα “Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα”
θα λέγαμε ότι “ο δρόμος για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν έχει αδιέξοδα και τίμημα”.
Έστω και αν το τίμημα είναι ο θάνατος, όταν η ζωή
φτάνει στα οριά της.
Για ποιον άλλο λόγο η μάνα θα κλει(δω)νόταν
στο αμπάρι ενός σαπιοκάραβου αγκαλιά με τα αγγελούδια της….!
.
Παλιές “διδαγμένες”(!!!) αλήθειες ζωής….
.
“Ακούστε με δύστυχοι σύντροφοί μου.
Όλοι οι θάνατοι είναι μισητοί (στυγεροί πάντες οι θάνατοι)
Δεν υπαρχει όμως πιο εξευτελιστικός
από αυτόν εξαιτίας της πείνας…! (ο ί κ τ ι σ τ ο ν θανέειν λιμώ)
Προτιμώ στο κύμα να πνιγώ (1) και να χάσω την ζωή μου,
παρά να λιώνω, χωρίς καμιά προοπτική κι ελπίδα, σ’ αυτό
το ΕΡΗΜΟ νησί” (Οδύσσεια ραψ. μ 340 κ.ε)
Υ.Γ Για όσους ενδιαφέρονται, για την ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ του Ομηρικού λόγου
(1) “προς κύμα χανών…” σημαίνει “ανοίγω ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ το στόμα μου
στο κύμα”= ηθελημένος θάνατος= αυτοκτονία.
Πού βρίσκεται ο…. φιλέταιρος Οδυσσέας αυτήν την δύσκολη ώρα;;;
Ο τύπος, αφού ΕΝΙΨΕ τας χείρας (“χείρας νιψάμενος”), πήγε, όπως θα πει
αργότερα στην…. κατάθεσή του, κάπου μόνος…. για δέηση.
Όπως περίπου και οι εν ΕΥΡΩΠΗ εταίροι μας…..!