( σαν… συνέχεια στο σημείωμα “μύθοι για τον Ελευθέριο Βενιζέλο”
Αντιγράφω
από την ΙΣΤΟΡΙΑ…. της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ.
(Ο ιστορικός-συγγραφέας έβαλε τα δυνατά του, να είναι όσο πιο σαφής γινόταν.
Αλλού είναι το… μπέρδεμα):
.
“… Ο διπλά λαϊκός χαρακτήραςτης Μεγάλης Ιδέας δεν βρέθηκε σε αντίθεση
με την προοπτική της αστικής αναπτύξεως μετά το 1880.
Αντίθετα τα αστικά κινήματα, συγχέονταν με τα λαϊκά….. Η προοπτική αστικής
αναπτύξεως όμως συγχέεται και με τα προβλήματα της εθνικής ολοκληρώσεως.
Η πρακτική των λαϊκών τάξεων απέβαινε κινητήρια δύναμη για την ολοκλήρωση
της αστικής ανελίξεως…. και λόγω του εθνικού προβλήματος ο αστισμός
έπαιρνε χαρακτηριστικά του λαϊκίστικου κινήματος…
Ενώ και οι διανοούμενοι ενδιαφέρθηκαν αιφνιδίως προς κάθε τι το λαϊκό….”
.
Εάν το διαβάσουμε βιαστικά, δεν θα βγάλουμε συμπέρασμα!
Εάν…. το διαβάσουμε με προσοχή…. πάλι δεν θα βγάλουμε συμπέρασμα!
Εάν το ξαναδιαβάσουμε, θα….. μπερδευτούμε περισσότερο!
.
Κι όμως, ΑΥΤΟ το “πράγμα” κληρονόμησε ο Βενιζέλος! Έναν σύγχρονο
ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ!
(να προσθέσουμε μόνο και μία , καθόλου αμελητέα….. συνιστώσα: τους απότακτους)
Οι…. ημιτέλειες (γεωγραφικές-εθνικές, κοινωνικές-ταξικές) και οι ανολοκληρωτες προσδοκίες
της Επανάστασης του ’21, εκατό χρόνια μετά, σε ένα αδιέξοδο μίγμα, με περιβάλλοντα χώρο
αυτή την φορά, τα θηριώδη, λόγω Πετρελαίου, συμφέροντα και τον πολιτικό κυνισμό τους,
για την διασφάλιση των δρόμων μεταφοράς του!
για την διασφάλιση των δρόμων μεταφοράς του!
.
Έτσι εξηγείται:
-Γιατί οι αντιβενιζελικοί δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν ούτε οι ίδιοι την ταυτότητά τους!
-Γιατί ο Βενιζελισμός- αντιβενιζελισμός, δεν ήταν μια απλή ιδεολογική ή ταξική αντιπαράθεση,
αλλά ταυτίστηκε με το “ερώτημα” της Εθνικής μας Ύπαρξης
αλλά ταυτίστηκε με το “ερώτημα” της Εθνικής μας Ύπαρξης
και μάλιστα σε συνθήκες πρωτοφανούς πάθους!
.
Δείγμα αμοιβαίας…. αγάπης Βενιζελικών-Αντιβενιζελικών:
.
“…. Εις την ορμήν σας δε ας μη υπάρξη ούτε…. οίκτος ούτε έλεος
διά την συντριβήν και τον αφανισμόν των αντιπάλων σας…»
.
( Τα είπε όλα ο μετριοπαθής δεξιός πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος:
“όσο υπάρχει Βενιζελισμός και αντιβενιζελισμός, δεν
θα υπάρχει Έθνος”! )
.
Συνεχίζουμε (Έτσι εξηγείται…):
-Γιατί ο Ελληνισμός των δυόμισι Εκατομμυρίων ψυχών(!) στην Μ.Ασία,
στοχοποιήθηκε και μάλιστα… ως μειονότητα!
στοχοποιήθηκε και μάλιστα… ως μειονότητα!
-Γιατί η “χρήση” και η “τύχη” του έγινε το μέτρο του Κυνισμού των συμφερόντων
Εκτός αλλά και ΕΝΤΟΣ!
(Ενδεικτικά:
για τον κυνισμό των Ξένων:
η θλιβερή εικόνα του Έλληνα πρωθυπουργού ΓΟΥΝΑΡΗ, ανυπόληπτου
έξω από τις κλειστές πόρτες των ηγετών της Ευρώπης, πολύ πριν από
τον…. “συνωστισμό” της Σμύρνης και τα…. επιπλέοντα πτώματα που εμπόδισαν
τον…. ΚΥΡΙΟ πρέσβη, να φτάσει έγκαιρα στην συνεστίαση!
τον…. ΚΥΡΙΟ πρέσβη, να φτάσει έγκαιρα στην συνεστίαση!
Και για τον κυνισμό των ημετέρων:
“καλύτερα να μείνουν εδώ, να τους σφάξουν οι Τούρκοι, παρά να πάνε στην
Ελλάδα” (Αριστείδης Στεργιάδης στον εμβρόντητο Γεώργιο Παπανδρέου)
.
Γιατί… Βενιζέλος:
Ο Βενιζέλος, δύο φορές στόχος δολοφονικής απόπειρας,
κόντρα (Αυτός ΜΟΝΟΣ) σε όλους και σε όλα:
κόντρα (Αυτός ΜΟΝΟΣ) σε όλους και σε όλα:
Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι οι… “γυμνητώντες και πένητες”(!!!),
κατά την τυπική γραφειοκρατική διατύπωση
κατά την τυπική γραφειοκρατική διατύπωση
πρόσφυγες, δεν θα βρουν… ανοικτές αγκαλιές στην Μητέρα πατρίδα,
(για να μην πάμε στην… γνωστή… Βασιλική Διαταγή, σε συνδυασμό
με κτηνώδεις “θέσεις” τύπου Στεργιάδη!)
–Διέσωσε, “έφερε”και εγκατέστησε στην Ελλάδα τα 2/3 περίπου του Μικρασιατικού Ελληνισμού!
Και έπρεπε αυτό να γίνει άμεσα!
Και όντως έγινε, κυριολεκτικά, την τελευταία στιγμή!
Λίγο ή…. ελάχιστα μετά, ΟΥΤΕ αυτό θα ήταν δυνατό!
.
Γι’ αυτό και το αφιέρωμα στους… μύθους για τον Βενιζέλο,
ως θετική αποτίμηση (και όχι ως αντιιστορική, συμφωνώ σ’ αυτό, αγιογραφία).
Και μάλιστα για τον πιο ρεαλιστή πολιτικό, που έλεγε σε συνέντευξή του:
“…. Η εποχή αύτη (τέλη 19ου αι.) συνέπιπτε προς νέαν όλως περίοδον,
ην το ελεύθερον Ελληνικόν Κράτος ενεκαινίαζεν περίοδον έργων,
σοβαράς και λελογισμένης ενεργείας(!),
και όχι ΑΚΑΙΡΩΝ αισθηματικών διαχύσεων, αναξίων εις Έθνος
ανδρωθέν ήδη…”
Όλη η… υποδομή της ρεαλιστικής πολιτικής σκέψης του μεγάλου ΚΡΗΤΙΚΟΥ,
σε… τρεις-τέσσερις στίχους! Ούτε μεγάλες Ιδέες, ούτε ανεδαφικά οράματα….!
Αξίζει μόνο να προσέξουμε, πόση σημασία έδινε στον σωστό χρόνο,
την κατάλληλη στιγμή, το σωστό… timing, κατά πως λέμε…. οι Έλληνες!
την κατάλληλη στιγμή, το σωστό… timing, κατά πως λέμε…. οι Έλληνες!
.
Αυτός, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος!
.
Σημείωση:
Έτσι για…. σύγκριση. Αξίζει :
(ο… διάλογος είναι πραγματικός)
“Ποιο είναι το Κυβερνητικό σας πρόγραμμα, κύριε Δεληγιάννη”;
“Το ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ(!) του Τρικούπη” !!!
“Το ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ(!) του Τρικούπη” !!!
Αυτό είναι: Υπευθυνότης…. Αξιοπιστία…!
.
Εντάξει. Ουδείς αναντικατάστατος! ΟΜΩΣ
Μπορούμε να φανταστούμε , κάποιον αυτής της… φουρνιάς,
στην… θέση του Βενιζέλου;