Γνωρίζω- Πιστεύω: Μια ιδιότυπη “συνωνυμία” ανάμεσα σε δύο…. ΗΓΕΤΙΚΑ ρήματα, εξίσου ισχυρά και τα δύο, στον χώρο τους: Επιστήμη το ένα / Θρησκεία το άλλο.
.
Σε κάθε περίπτωση, ΔΥΟ “ΔΥΣΚΟΛΑ” Ρήματα, αφού ΚΑΙ τα ΔΥΟ έχουν να επιδείξουν “ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ” αποτελέσματα από την αρχή της ανθρώπινης ΙΣΤΟΡΙΑΣ μέχρι ΣΗΜΕΡΑ….!
.
Γνώση και πίστη. Γνωρίζω- Πιστεύω.
.
Σε απλά, αφτιασίδωτα Ελληνικά. Δηλσδή στην ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλώσσα.
.
Το ανέκδοτο γνωστό.
.
“Ο γιατρός δίνει στον ασθενή του έξι μήνες ζωή. Ο ασθενής, μέσα στην αγωνία του
ο άνθρωπος, ξέχασε να τον πληρώσει.
Τί έκανε ο γιατρός;
Αποφάσισε (!) να του δώσει…. άλλους έξι μήνες ζωή”.
.
Συνήθως λέμε “άλλοι αποφασίζουν για μας, τις γνώσεις και τα πιστεύω μας”
Και είναι…. αρκετά σωστό. Με ποια όμως έννοια.
.
Το…. 80% (εννοώ το μεγαλύτερο μέρος) των “γνώσεων” και των “πιστεύω” μας, είναι “εκ μεταφοράς”.
Μόνο που χρησιμοποιούμε διαφορετικά ρήματα.
.
Μου…. “είπαν” (γονείς, σχολείο, φίλοι, βιβλία, ενημέρωση…) ότι υπάρχει “Ειρηνικός Ωκεανός”.
Στο εξής “γνωρίζω” ότι υπάρχει “Ειρηνικός Ωκεανός”. Έγινε, ή σωστότερα, ΘΕΩΡΩ ότι ΕΓΙΝΕ “γνώση” μου
ΚΑΙ αυτό,όπως και χιλιάδες άλλα. Λέμε και μάλιστα με καμάρι και σιγουριά “Γνωρίζω….. ιστορία….” ή “Αυτός γνωρίζει Ιστορία”.
.
Στις περιπτώσεις των Θρησκειών αντί του “γνωρίζω” έχουμε το “πιστεύω”
.
Μου είπαν (γονείς, σχολείο, φίλοι, βιβλία, ενημέρωση…) ότι έγινε το τάδε θαύμα.
Στο εξής πλέον “πιστεύω” στο τάδε θαύμα.
.
Παρά τις ίδιες αφετηρίες (“μου είπαν”), εκφράζομαι με δύο διαφορετικά ρήματα.
.
Σαν να…. μήν θέλει το ένα να….. μπερδευτεί στα πόδια του άλλου.
.
Σημείωση: Τον λόγο για τον οποίο γίνεται αυτό, “εξηγεί” ο….. ίδιος ο Χριστός, με το κορυφαίο και άπαιχτο “άπιστος Θωμάς”. (Σε επόμενο σημείωμα αναλυτικότερα).
.
Άλλωστε λέμε: Σύμβολο της Πίστης…… “Πιστεύω”. Ομολογούμε την ….Πίστη μας, όχι την… γνώση μας.
“Πιστεύω σε έναν θεό….” και όχι “Γνωρίζω έναν θεό….”
.
Γνωρίζω- Πιστεύω: Μια ιδιότυπη “συνωνυμία” ανάμεσα σε δύο…. ΗΓΕΤΙΚΑ ρήματα, εξίσου ισχυρά και τα δύο, στον χώρο τους: Επιστήμη το ένα / Θρησκεία το άλλο.
Υ.Γ Μέχρι εδώ τα πράγματα φαίνονται απλά. Με την ΑΦΤΙΑΣΙΔΩΤΗ (!!!), καθαρή Ελληνική μας γλώσσα, να βοηθάει στην κατανόησή τους.
.
Τί γίνεται όμως όταν η “Πίστη” μπαίνει στα…. χωράφια της Επιστήμης, αλλά και η
Επιστήμη αμφισβητεί εδάφη της “Πίστης” απαιτώντας “τύπον των ήλων”;
.
Για το πρώτο βέβαια έχουμε το κλασικό και μη εξαιρετέο:
Γυρίζει ή δεν γυρίζει η γη; Με τον Γαλιλαίο να επιμένει…… “όποιος γυρίζει…. κερδίζει”.
.
Μπορώ όμως να το θέσω αλλιώς: ΕΑΝ νομιμοποιούμαι να…. “γνωρίζω” ότι το…. 500… ή το 700 τόσο “συνέβη” αυτό κι αυτό (από ΠΟΥ αλήθεια το…. ΓΝΩΡΙΖΩ;;;) (1), ΓΙΑΤΙ να μην νομιμοποιούμαι να πιστεύω ΕΞΙΣΟΥ και το “Εν τούτω νίκα” του Κωνσταντίνου;
.
Σε επόμενο σημείωμα: Θωμάς: άπιστος ή με τον τρόπο του ένας “λεύτερος” πιστός;
.
(1) Εδώ, κυριολεκτικά ΧΘΕΣΙΝΑ γεγονότα και…… πόσοι μπορούν να πουν ότι “ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ”;;;