ΕΙΚΟΝΑ. Κάποτε, στα χρόνια τα παλιά, γκρέμιζαν ΤΕΙΧΗ για τους ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ των “Ευγενών Αγώνων” (!)
.
ΓΝΩΡΙΖΕΣ Σοφία τις παθογένειες της κοινωνίας που κατέθεσες την ψυχή σου; Ίσως ναι. Ίσως και όχι
.
Τις παθογένειες, της “κατ’ επίφαση” ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (από τον υποκριτικό-βολικό σκεπτικισμό… ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΥ, μέχρι την συντήρηση του “ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ” και το απωθημένο της δημοσιότητας), που θα σε υποχρεώσουν, αργά ή γρήγορα, να επιλέξεις, για την συνέχεια, έναν από τους δύο δρόμους:
Ο ένας: Να φανείς ακόμη ΠΙΟ γενναία. Ο δεύτερος: Να λιποψυχήσεις και να χάσεις τον αγώνα.
Βασικό ατού στην προσπάθειά σου:
Η χρονική απόσταση, αποποινικοποιεί μεν το “συμβάν”, όπως λένε οι νομικοί, προσφέρει όμως κάτι πολύ σημαντικό. Το ΗΘΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ της ανιδιοτέλειας, ακριβώς από την ΥΠΕΡΒΑΣΗ της “προσωπικής αντιπαράθεσης”.
Και το “τεκμήριο” της ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ, είναι ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ στο ξεκίνημα μιας κοινής προσπάθειας.
Καλή δύναμη.