(ΟΜΗΡΟΣ…. ΞΑΝΑ)
(Ο Όμηρος “αφήνει” τα…. μεγάλα θέματα και παρακολουθεί βήμα-βήμα
την ΔΥΣΚΟΛΗ ψυχολογία ενός παιδιού, υπηρετώντας πάντα και τις δραματουργικές
ανάγκες του έργου του).
Αναμνηστική “φωτογραφία” του… 5ου π.Χ αιώνα. Από δεξιά προς τα αριστερά: Οδυσσέας, Πηνελόπη, Τηλέμαχος, Λαέρτης και Εύμαιος.
Η Πηνελόπη δεν μπορεί να πιστέψει… αυτό που βλέπει (!)
Στο θέμα μας:
Ο Τηλέμαχος ήταν κάτι παραπάνω από 20 χρόνων, όταν επιστρέφει ο Οδυσσέας
από την Τροία.
Η Ψυχολογία του Τηλέμαχου, στην Ιθάκη, λίγο πριν την “άφιξη” του πατέρα του,
είναι κυριολεκτικά στο Ναδίρ.
Δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του. Φτάνει στο σημείο ακόμη και να αμφιβάλλει για το
κατά πόσο είναι….. γιος του Οδυσσέα…(!)
Οι μνηστήρες, περίπου συνομήλικοί του, του κάνουν δύσκολη την Ζωή…ποικιλοτρόπως:
Τον ειρωνεύονται, δεν τον υπολογίζουν, φλερτάρουν απροκάλυπτα την μητέρα του, χωρίς
ο ίδιος, παρότι παληκάρι πλέον, να μπορεί να την προστατεύσει.
Οι Ιθακήσιοι σχεδόν ΑΓΝΟΟΥΝ την υπαρξή του: (ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που μας καλεί
σε Συνέλευση;)
Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ, η μητέρα του, έχει τα… δικά της και ούτε… πρόσεξε καν ότι ο γιος της
μεγάλωσε και έχει πλέον και άλλες ανάγκες. (Το εντελώς αντίθετο με την δυναμική
ΘΕΤΙΔΑ που στέκεται δίπλα στον γιο της ΑΧΙΛΛΕΑ)….!
Και οι ΥΠΗΡΕΤΡΙΕΣ, οι οποίες ήταν ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ του και από τις οποίες
είχε ΔΙΚΑΙΩΜΑ (τώρα που μεγάλωσε) να διαλέξει όποια ήθελε….
τον κοροϊδεύουν, είναι θρασύτατες και κάποιες υπό την… απαγορευτική προστασία
των μνηστήρων, με τους οποίους κοιμούνται τα βράδια (το διαπιστώνει και
ο Οδυσσέας…. ΙΔΙΟΙΣ όμμασιν).
(Σημείωση: Ο Δραματικός Ποιητής Όμηρος ΕΠΙΜΕΝΕΙ σ’ αυτές τις…. λεπτομέρειες).
Πρώτο συμπέρασμα: Η Ιθάκη, μ’ αυτά τα αρνητικά δεδομένα, δεν προσφέρεται
για την “πρωτιά-ωριμότητα” του Τηλέμαχου.
Δύο είναι οι πιθανοί τόποι, της “πρώτης” του Ομηρικού Τηλέμαχου:
α) Πρώτος τόπος η Π Υ Λ Ο Σ, με την προσφερθείσα, από τον ίδιο τον Νέστορα, κόρη του Πολυκάστη
να του κάνει μπάνιο και μασάζ (=κωδικοποίηση ερωτικής φιλοξενίας)
(Όπως ο ΑΛΚΙΝΟΣ με τον Οδυσσέα για την κόρη του Ναυσικά, έτσι και ο Νέστορας, πολύ θα ήθελε τον Τηλέμαχο… γαμπρό του).
Σημείωση: Συνήθως όμως την “ΕΡΩΤΙΚΗ φιλοξενία”, στα Ομηρικά “θερμά λουτρά”, την…. αναλάμβαναν οι υπηρέτριες και…. ό,τι ήθελε προκύψει.
(προσεχώς)
Ο Όμηρος, πέρα απ’ αυτό, δεν λέει κάτι άλλο. Απλώς το υπονοεί.
Ο ομότεχνός του όμως ΗΣΙΟΔΟΣ (και περίπου συνομήλικός του) αντίθετα,
είναι αποκαλυπτικός, για όσα… Π Ρ Ο Ε Κ Υ Ψ Α Ν στο Λουτρό, μεταξύ
Τηλέμαχου και Πολυκάστης: Μετά από 9 μήνες η Πολυκάστη γέννησε…(Ιωάννη ΚΑΚΡΙΔΗ,Ελληνική Μυθολογία).
β) Δεύτερος τόπος Η ΣΠΑΡΤΗ, η καλλιγύναικα. Όπου…
“να ασκεί την έμφυτη γυναικεία φιλαρέσκειά της σε δύο άβγαλτους νέους…”
(όπως τότε, που την άφησε μόνη με τον… άβγαλτο τσομπάνη Πάρη,
ενώ ο ίδιος έφυγε, για να παρευρεθεί σε κηδεία στην Κρήτη).
Του τά ‘λεγε στην Τροία ΚΑΙ ο αδελφός του ο Αγαμέμνονας
(=Σου το συγύρισαν καλά το σπίτι οι Τρώες Μενέλαε….)(ΙΛΙΑΔΑ),
αλλά, ο Μενέλαος…. Μενέλαος. Σαν να μή συνέβη τίποτα.
Τα “ξέχασε” όλα.
Όπως και νάχει, στην Σπάρτη ο Τηλέμαχος, παρέα με τον, γιο του Νέστορα, Πεισίστρατο, μέσα στο αισθησιακό περιβάλλον του παλατιού, αλλά και εκτός παλατιού, όπως δείχνουν τα λόγια της Αθηνάς, “ανακαλύπτει” τον ΕΡΩΤΑ και την ΧΑΡΑ της νεανικής Ζωής.
(Ενδεικτική η λεπτομέρεια της νεανικής π α ρ ε ΐ σ τ ι κ ης κίνησης “λαξ ποδί κινήσας”).
ΝΑΙ,
ο Αληθινός Όμηρος στέκεται και σε τέτοιες… ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ: Ο Τηλέμαχος “ξυπνάει” τον Πεισίστρατο κλωτσώντας τον… φιλικά).
(Σημείωση: Κόκκινο πανί για τους ηθικολόγους. “Μα είναι δυνατόν να
ασχολείται με τοιαύτας τετριμμένας ασημάντους λεπτομερείας ο…. ΘΕΙΟΣ ΟΜΗΡΟΣ”).
Ο Τηλέμαχος στην Σπάρτη μένει έναν ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΗΝΑ, και όχι 3 (τρεις)
ημέρες, όπως…. προέβλεπε, δήθεν, το πρόγραμμα.
Η Αθηνά, που το…. κατάρτισε, ΞΕΡΕΙ και είναι σαφής, όταν λέει στον Οδυσσέα:
“Μην ανησυχείς για τον Τηλέμαχο. Μια χαρά (ΚΑΛΟ)ΠΕΡΝΑΕΙ στην “ωριότσουπρη” Σπάρτη”.
Συμπέρασμα:
Προφανώς ο Όμηρος προκρίνει την Λακεδαίμονα, ως τόπο “ενηλικίωσης”.
Αφού ο Τηλέμαχος άφησε τον φίλο του στην Πύλο, επιστρέφει…
“άντρας με τα όλα του” στην Ιθάκη, προπάντων
ΕΤΟΙΜΟΣ (=με ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΠΛΕΟΝ) να ΕΝΤΑΧΘΕΙ Σ υ ν ε ι δ η τ ά (!)
στην…. ομάδα του πατέρα του, για τα ΔΥΣΚΟΛΑ περαιτέρω
της αριστουργηματικής (ΟΜΗΡΙΚΗΣ) Οδύσσειας (μνηστηροφονία κλπ),
(υ, 265 / σ, 405 κε)
αλλά και “ΟΝΟΜΑ ΜΕΓΑΛΟ (=υπολογίσιμο, σεβαστό) να αποκτήσει”.
Ε Τ Σ Ι ΕΠΡΕΠΕ να γίνει….! Είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟΣ όρος ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ(!)
για την Ομηρική Οδύσσεια, η… λεπτομέρεια (!) αυτή:
Οι Ομηρικοί Χαρακτήρες ΔΡΟΥΝ εν ΓΝΩΣΕΙ τους,… για να ΕΧΟΥΝ
και ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ των πράξεών τους.
(Αρχή- Βάση Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α Σ, ΗΔΗ από τον Όμηρο. Μερικούς αιώνες
μετά “οι εν γνώσει” του Ομήρου, θα γίνουν οι “ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ” του Θουκυδίδειου
ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ).
Υ.Γ
Σχεδόν καμιά από τις υπόψη στο σημείωμα ραψωδίες (δ, ο, ξ κλπ) της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ, Δ Ε Ν περιλαμβάνεται στην “σχολική…. φρουτόκρεμα”
που διδαχθήκαμε στα σχολειά μας.
Θυμάμαι ακόμη, πώς χειροκροτούσαμε όταν ο “καλός” Οδυσσέας, σκότωσε
τους “κακούς” μνηστήρες….!