Από τον Όμηρο στον Σολωμό.
.
“Μια ποιητική εικόνα, Σολωμική ως έμπνευση, Ομηρική ως αφετηρία.
.
Μια εικόνα ψυχής πλέον, ο π τ α σ ί α, ένας ακόμη “πειρασμός” στις αντοχές των Ελεύθερων Πολιορκημένων που φλερτάρουν με την παραίσθηση……”
.
Πρώτα οι “ζείδωρες” (για την Ελληνική γλώσσα) εξειδικεύσεις του Ομηρικού λόγου.
.
το μήλον= το πρόβατο / η γίδα
τα μήλα= γιδοπρόβατα / κοπαδια / ποίμνια
ίφια μήλα= παχιά πρόβατα / δυνατά
ένορχα μήλα= αρσενικά με τα… όλα τους / ανέκτομα / αυνούχιστα (κριάρια).
άργυφα μήλα= ολό-λευκα πρόβατα / με στιλπνό αστραφτερό τρίχωμα / λαμπροφανή
.
Μήλα Ομηρικά και… Σολωμός: “λευκό βουνάκι πρόβατα…”.
.
Τρεις στίχοι από τους “ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΥΣ” του Διονύσιου
ΣΟΛΩΜΟΥ, ακόμη και σήμερα ερμηνευτικά προκαλούν αμηχανία για το
“τί θέλει να πει ο ποιητής”.
.
Από…. σήμερα, απάντηση… υπάρχει. Και βέβαια βρίσκεται στα “άργυφα μήλα” του Ομήρου που πρέπει να είχε υπόψη του ο Σολωμός, λάτρης
του Ομήρου (1), προκειμένου να ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΕΙ σε πειρασμό ένα ΤΑΠΕΙΝΟ κοπάδι προβάτων.
.
Τίποτα το αινιγματικό. Τίποτα το… μεταφυσικό.
.
Ξαναγράφω μία από τις ποκίλες (όπως είδαμε στην αρχή) Ομηρικές
“εξειδικεύσεις”:
.
άργυφα μήλα= ολό-λευκα πρόβατα / με στιλπνό αστραφτερό τρίχωμα / λαμπροφανή.
.
Μόνο έτσι εξηγείται η “ποιητική υπερβολή” ΤΑΥΤΙΣΗΣ Ουρανού- Θάλασσας- γης (Φύσης), που επιδιώκει ο Ποιητής:
.
Πώς το λαμπερό σ τ ι λ π ν ό ολόλευκο των προβάτων, αντανακλά βαθιά στην
θάλασσα και σ υ σ μ ίγει με το φως του ουρανού, στους στίχους:
.
” Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει,
Και μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,
Κι’ ολόλευκο ε σ ύ σ μ ιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη”.
.
Μια ποιητική εικόνα, Σολωμική ως έμπνευση, Ομηρική ως αφετηρία.
.
Μια εικόνα ψυχής πλέον, μια ο π τ α σ ί α, ένας ακόμη “πειρασμός” στις αντοχές
των Ελεύθερων Πολιορκημένων, που έτσι κι αλλιώς φλερτάρουν με
την παραίσθηση (“Γλυκιά κι ελεύθερ’ η ψυχή σα να ‘τανε βγαλμένη”), των α ν θ ρ ώ π ι ν ω ν ο ρ ί ω ν, έτοιμοι για την μεγάλη ΑΠΟΦΑΣΗ:
.
Την Έ ξ ο δ ο στην ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ.
.
Και βέβαια μια ακόμη απόδειξη ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ σ υ ν ο χ ή ς και σ υ ν έ χ ε ι α ς
της Ελληνικής μας γλώσσας.
.
Αξίζει να το επισημάνουμε: Με…. ταπεινές λέξεις γράφονται αριστουργήματα
.
“Μπορεί ένας ποιητής να γράφει απλά, να είναι στο… χώμα κοντά και να είναι μεγάλος ποιητής” (Κων/νος Τσάτσος).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
1) “Η σκιά του Ομήρου”
Ο Πολυλάς το χαρακτηρίζει απόσπασμα και το τιτλοφορεί «Η σκιά του Ομήρου» δίνοντας την πληροφορία πως “σκοπός του ποιήματος ήταν να παραστήσει τη σκιά του Ομήρου οπού Ε Π Ρ Ο Σ Τ Α Ζ Ε τον ποιητή να γράψει τη δ η μ ο τ ι κ ή γ λ ώ σ σ α” (Σχόλιο πληροφόρησης από το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, από όπου και η εικόνα).