Ή όπως θα έλεγε και ο…. Σαλονικιός Γ. Ιωάννου…. “Για ένα… φιλότιμο”.
Ό,τι και να διαλέξουμε, μέσα είμαστε!
.
Η αναπαράσταση για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης,
ήταν μια σεμνή, δωρικά λιτή, εκδήλωση!
Oύτε ίχνος επιδεικτικής υπερβολής, τόσο ως εικόνα, όσο και ως ήχος.
Μια σχεδόν ιερόπρεπη πορεία, που έκλεισε μέσα της εσαεί και το
μεγαλείο της οριακής στιγμής της απελευθέρωσης, αλλά και την “διαδρομή” της
Θεσσαλονίκης στα 100 αυτά χρόνια ελεύθερου βίου!
.
Η μοναδικότητα ΑΥΤΗΣ(!) της στιγμής, ευτυχώς δεν “χάθηκε”!
“Αποτυπώθηκε” για την Ιστορία και τις γενιές που έρχονται!
.
.
Τα επόμενα χρόνια και όσο θα… απομακρυνόμαστε, η τελετή αυτή θα δείχνει
όλο και πιο έντονα, όχι μόνο το συγκινησιακό, αλλά και το ιστορικό της στίγμα!
.
Επιστήμη, λ.χ της Ιστορίας!
Τα επόμενα χρόνια και όσο θα… απομακρυνόμαστε χρονικά, η αναπαράσταση αυτή, θα δείχνει όλο και πιο έντονα, όχι μόνο το συγκινησιακό, αλλά και το ιστορικό της στίγμα!
Υ.Γ Λίγο πριν στείλω το σημείωμα, είδα στην Ολυμπία ( 2 Νοεμβρίου) την…. αναπαράσταση στην Β. Ήπειρο….! Απλή, λιτή αλλά και τόσο πολυσήμαντη κατάθεση ψυχής!