Η Μάγισσα ΚΙΡΚΗ, αυτοπέποιθη και αγέρωχη και σε δεύτερο επίπεδο ο καχύποπτος και όχι μόνο ΟΔΥΣΣΕΑΣ.
.
Η ΟΜΗΡΙΚΗ διαχρονική “σοφία” σε ΟΛΙΓΟΣΤΙΧΑ “ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ”, εγκιβωτισμένα έντεχνα στην πλατιά επική αφήγηση. Πραγματικά διαμάντια. Θα τα δούμε σταδιακά.
.
ΚΙΡΚΗ ΚΑΛΥΨΩ. Δύο άγνωστες μυστηριώδεις γυναίκες,σε…ιδιόκτητο νησί, σε κάποιες “μακρινές” ΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΤΕΣ Θάλασσες. ΟΥΤΟΠΙΚΑ θηλυκά φαντασίωσης του ανδρικού ερωτισμού ή ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ίσως της ΙΔΑΝΙΚΗΣ γυναίκας.Ποιος ξέρει. Ο Όμηρος φαίνεται να το ψάχνει.
.
Ο αναμφισβήτητος λυρισμός, η ποιητικότητα του ΕΞΩΤΙΚΟΥ σκηνικού, σίγουρα εξάπτουν την Φαντασία και ξεσηκώνουν το συναίσθημα. Αυτό είναι βέβαιο.
.
Πολλές φορές αναρωτήθηκα για ποιο λόγο ο Όμηρος, έδωσε τόση έκταση και βαρύτητα
στους ρόλους δύο εντελώς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ τύπων γυναικών, στον δρόμο για την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ του Οδυσσέα και των συντρόφων του.
.
Η πρώτη υποθετική σκέψη: Μήπως ο ιδιοφυής ανθρωπογνώστης ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ με γλαφυρό (παραστατικό, παραδειγματικό) τρόπο
προσπαθεί να ανιχνεύσει, να ισορροπήσει τα βαθύτερα στις σχέσεις
των δύο φύλων.
.
Μήπως (η δεύτερη υποθετική σκέψη), ο Ποιητής, όπως το συνηθίζει, προβάλλει
ένα ακόμη διαχρονικό Κοινωνικό θέμα
.
ΚΑΛΥΨΩ ή ΚΙΡΚΗ. Απαραίτητο εδώ το διαζευκτικό, γιατί ο ΟΜΗΡΟΣ δοκιμάζει
τις ΕΠΙΛΟΓΕΣ του Οδυσσέα, απέναντι σε δύο τύπους γυναικών. Σε δύο πανέμορφες
“νύμφες”.
.
Να μία ακόμη “λεπτομέρεια” που πρέπει να δούμε: Ο Όμηρος τις παρουσιάζει ως ΕΡΩΜΕΝΕΣ και ΜΟΝΟ (!) του Οδυσσέα. Πολύ σημαντική λεπτομέρεια, αλλά όχι για τώρα.
.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ: Γύρω στα 14 (δεκατέσσερα) τα παιδιά που απέκτησε στην διάρκεια του ΝΟΣΤΟΥ και… ΜΕΤΑ τον Νόστο. Ο ΟΜΗΡΟΣ ΑΠΟΣΙΩΠΑ οποιαδήποτε Γέννηση παιδιού από τον Οδυσσέα πέρα από τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ. Θα ήταν έξω από τον ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ του έργου.
.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ αισθάνεται “Κατακτητής” απέναντι στην δοτική, αλλά και αφόρητα κτητική ΚΑΛΥΨΩ.
.
Αισθάνεται όμως ευάλωτος και Αδύναμος, σε βαθμό ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ
απέναντι στην “μάγισσα” (όχι πλέον, μετά τις οδηγίες του Ερμή) ΚΙΡΚΗ.
.
Φτάνει ΜΑΛΙΣΤΑ στο σημείο, όπως καταθέτει-ομολογεί στον ΑΛΚΙΝΟΟ, να ΞΕΧΑΣΕΙ (!) ΝΟΣΤΟΥΣ, ΠΗΝΕΛΟΠΕΣ, ΙΘΑΚΕΣ και…ΚΑΠΝΟΔΟΧΟΥΣ- καπνούς αποθρώσκοντες(!!!). Παύει να είναι ο εαυτός του,
.
ΑΦΟΥ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΚΥΡΩΝΕΙ, ως κεντρικός ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ, ακόμη και την ίδια την ΟΔΥΣΣΕΙΑ.
.
Ο περίφημος Οδυσσέας των μύθων ΓΙΝΕΤΑΙ-ΣΥΜΠΕΡΦΕΡΕΤΑΙ (ως) ένας κοινός θνητός.
.
Πολύ παρακινδυνευμένο, αλλά ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΗΣ Όμηρος διασώζει την ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ του.
Όχι μόνο για τους συντρόφους του, αλλά και για την ίδια την θεά Αθηνά, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ παραμένει “άγνωστος” και “μυστηριώδης”. Έτσι μπορεί να συνεχίσει
.
Τελικά βέβαια ο…πολύπαθος Εγκαταλείπει και τις δύο γυναίκες, επειδή ΚΑΙ ο Όμηρος πρέπει κάποια στιγμή να…ολοκληρώσει την ΟΔΥΣΣΕΙΑ.
.
Το μήνυμα πάντως της ανθρωπογνωσίας στις μελλούμενες γενιές, από τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΝΑΤΟΜΟ Ποιητή, πέτυχε.
.
Ποιο είναι αυτό; Θα το δώσω με σύγχρονους όρους.
.
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ πολλών ΥΠΕΡΑΝΩ…υποψίας, όταν κάποια στιγμή αποκαλύπτονται οι προσωπικές αλήθειες τους.
.
Βλέπουμε κατά συνέπεια ποιο είναι το “δόγμα” πάνω στο οποίο στηρίζει την ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ του ο Έλληνας Ποιητής: Να μην χαριστεί και όντως δεν χαρίζεται σε κανέναν από τους ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ του.
.
Αυτό τον κάνει ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ Ποιητή.
.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ:
Έχω γράψει πολλές φορές ότι η ΟΔΥΣΣΕΙΑ λ.χ δεν είναι ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ του ΟΔΥΣΣΕΑ,
ούτε τα…προβατάκια και τα γουρουνάκια που τρώνε τα…καθάρματα οι Μνηστήρες, όπως μαθαίνουμε στα σχολειά μας.